Geplaatst:20 nov 2006 10:34 - Gewijzigd: 20 nov 2006 10:34

„Probeer het zelf eens te vertellen”

GOES - Ouders kunnen vaak meer dan ze denken, meent ds. C. J. Meeuse. „Waarom proberen veel ouders bij het naar bed brengen van hun kinderen zelf niet eens een Bijbelverhaal te vertellen?”

De Goese predikant en oud-onderwijzer is een geboren verteller. Zo’n dertig jaar geleden is hij ermee begonnen. Iedere week een Bijbels verhaal, verteld door pa. Dat was vaste kost op zondagmiddag. Later in de week werd het verhaal aan het papier toevertrouwd.

Inmiddels zijn de meeste kinderen het huis uit, en de vele verhalen gebundeld en uitgegeven. Van zijn ”Vertellingen bij de Bijbel” -„ik noem het bewust geen kinderbijbel, alsof er meerdere Bijbels zijn”- vonden inmiddels al zo’n 200.000 deeltjes hun weg naar Nederlandse gezinnen.

Wat is een goede kinderbijbel? „Een Bijbelse vertelling moet vooral niet verdringend zijn -in plaats van de Bijbel-, maar juist verklarend voor kinderen”, stelt de predikant. „Belangrijk is daarbij dat er bijzondere aandacht is voor de boodschap voor het kind.” „Maar”, zo stelt ds. Meeuse beslist, „vooral belangrijk is dat de boodschap deel uitmaakt van de godsdienstige opvoeding van het kind. Zorg voor raakvlakken met de belevingswereld.”

Of er eigenlijk wel een toepassing bij het verhaal hoort? „Ik ben bepaald geen voorstander van een parafrase van de Bijbel zonder enige toepassing. Dit leidt slechts tot een breedsprakige vertaling. Zoals een predikant zich bij een preek richt op de boodschap van een tekst, moet dat ook voor een Bijbelse vertelling gelden. Het wordt een schraal verhaal als dit niet gebeurt.”

Volgens ds. Meeuse moet de toepassing niet moraliserend zijn: Jakob was goed en Ezau was kwaad. „Vergeet niet: Jakob was een bedrieger, maar Gods kinderen zijn geen betere mensen. Laat ze dat maar weten. En leer je kinderen hun schuld te belijden en vergeving te zoeken. Niet op een goedkope manier, maar heel wezenlijk. Immers, Gods Woord eist zowel geloof als bekering.”

Ds. Meeuse ziet het plaatje uit zijn jeugd nog altijd voor zich: Izak op het stenen altaar, Abraham gebukt erboven met in zijn hand een groot mes. „Illustraties moeten het beeldend vermogen ondersteunen en stimuleren. Het kan echter te ver gaan. Ze kunnen dwingend zijn, zodat het kind heel zijn leven lang het verhaal ziet door de ogen van een tekenaar.”

Geschiedenissen die bij de verteller de nodige hoofdbrekens opleveren, gaat ds. Meeuse niet uit de weg. Tenminste, nu niet meer. „In de eerste druk van een van mijn boekjes komt het verhaal van Dina en de Sichemieten niet voor, later heb ik het er toch bijgevoegd. Niet te gedetailleerd en onnodig vragen oproepend, maar wel eerlijk.” „En”, vervolgt de predikant „misschien hebben de kinderen ook wel een zus die gaat stappen. Dan weten ze in ieder geval van de gevaren die daaraan verbonden zijn.”

Geen kinderbijbel in plaats van de gewone Bijbel aan tafel, als het aan de predikant uit Goes ligt. „De Bijbel is Gods Woord. Die lezen we met vaste regelmaat in het bijzijn van de kinderen. God kan het ook voor hen gebruiken.” Ds. Meeuse: „Als we niet oppassen, lezen we nooit meer uit de Bijbel. ’s Ochtends geen tijd en ’s avonds de kinderbijbel. Een kinderbijbel leidt als het goed is op tot het lezen van de Bijbel, maar vervangt de Bijbel absoluut niet.”

Maar gaat de inhoud van de Bijbel het begrip van de kinderen dan niet te boven? „Dat doet het bij volwassenen ook. We moeten proberen de aandacht te trekken. Bereid je kinderen er maar op voor. Verzin zelf een intro op het Bijbellezen, bijvoorbeeld: Ik ga nu uit Gods Woord lezen over twee mannen die heel erge ruzie kregen. De een sloeg de ander dood. Weten jullie wie het zijn? En waarom deden ze het? Luister maar goed, straks zal ik het weer vragen. Bij iedere geschiedenis is wel zo’n inleiding te maken.”

Ouders kunnen vaak meer dan ze denken. Ds. Meeuse: „Probeer zelf eens te vertellen. Waarom doe je het gewoon niet een keer?” En als het toch niet lukt? „Vraag dan bij het naar bed gaan nog eens naar het Bijbelverhaal op school, dan krijg je vanzelf een gesprekje over de wezenlijke dingen. Godsdienstige opvoeding mag je niet uitbesteden.”

Klik hier om meer te lezen over kinderbijbels.