Geplaatst: 8 nov 2006 11:50 - Gewijzigd: 8 nov 2006 10:06

Ruchten met de kluitenruif

Dialect spreken gaat voor Christine Kraaijeveld vanzelf. Ze spreekt ’Alblasserwaards’. De scholiere zou het erg leuk vinden als iedereen op school gewoon z’n eigen dialect sprak.

Naam: Christine Kraaijeveld
Leeftijd: 16
Dialect: „Alblasserwaards. Ik kom uit Molenaarsgraaf.”
Dialect geleerd van: „De hele familie. Iedereen bij ons thuis spreekt ’t. Mijn vader is in Molenaarsgraaf geboren en is er ook mee opgevoed.”
Spreekt dialect tegen: „De mensen uit het dorp en m’n familie. Ik doe het niet heel bewust, het gaat eigenlijk vanzelf.”
Wanneer geen dialect? „Aan de telefoon en ook niet op school. In de klas wordt meestal wel gewoon ABN gesproken en dan pas je je aan. Dat doe ik niet omdat ik me schaam, maar het gaat gewoon vanzelf. Je spreekt geen dialect tegen iemand die ABN praat, dat doe je gewoon niet. Andersom; als iemand tegen mij in dialect praat, dan doe ik het terug. Dat gaat ook vanzelf. Ik zou ’t trouwens wel heel leuk vinden als iedereen op school gewoon z’n eigen dialect gebruikte. ”
Bijzondere uitdrukking: „Wij zeggen bijvoorbeeld stongen, in plaats van stonden: we stongen bij de slôôt. En slôôt spreek je dan uit als de o in voor. O ja, en onkruid wieden noemen we ruchten. En een hark noemen we een kluitenruif. Ruchten met de kluitenruif dus.”