Petra Jongeneel -  3 nov 2006 21:44 - Gewijzigd: 3 nov 2006 21:44

Blikken in de wereld van een arme

Een simpel Nederlands snoepje. De kinderen uit het Bulgaarse kindertehuis doken erop af alsof ze een driegangenmenu kregen voorgeschoteld. Wat wil je ook als je ernstig ondervoed bent, amper kleren aan je lijf hebt en in een stinkende ruimte leeft? „Een hond in Nederland zou nog een betere behandeling krijgen.”

Diep onder de indruk komt Wijnand Kruis (15) uit Middelburg vorige week na acht dagen Bulgarije thuis. „Daar is zo veel armoede, zo veel gastvrijheid en zo veel dankbaarheid.”

Wijnand is een van de veertien jongeren die de reis, uitgaande van de stichting Kom over en help (KOEH), maakt. Vooraf selecteert de stichting een aantal jongeren van reformatorische scholen door hun een aantal kritische vragen voor te leggen. „Zo wilden ze weten hoe ik zou omgaan met mensen die in enorme armoede leefden, maar toch een tv hadden”, legt Wijnand uit.

Elke geselecteerde jongere moet daarop 600 euro bij elkaar sprokkelen, waarvan een derde voor het kindertehuis is bestemd. Het resterende bedrag gaat op aan de reis. Wijnand gaat afgelopen zomer met drie schoolgenoten van het Calvijn College in Middelburg per fiets naar Normandië en laat zich hiervoor sponsoren.

Eind oktober vertrekt de groep richting de Bulgaarse hoofdstad Sofia. Een cultuurschok zou Wijnand het niet noemen, maar indrukwekkend is de omschakeling wel. „Je ziet daar bedelende mensen op straat. Er zijn gezinnen die van minder dan 20 euro per maand moeten rondkomen. En wat te denken van een alleenstaande vrouw zonder familie, slecht ter been ten gevolge van een ongeval en zeer arm. Ze wilde per se eten aan ons geven, uit gastvrijheid. We weigerden dit. Later vonden we het in onze rugzak terug.”

Zondags bezoeken de jongeren een huisgemeente met vooral zigeuners. „In de dienst hebben we veel gezongen. Ook vertelden de zigeuners over hun bekering. Dat was erg indrukwekkend.”

De groep verblijft één nacht in gastgezinnen. Niet alleen kunnen de jongeren dan in het Engels hun vele vragen stellen, ze genieten mee van recepten uit de Bulgaarse keuken. Lachend: „Alles was koud. Van soep tot kip.”

Het kindertehuis maakt een blijvende indruk op Wijnand. „De leiding wilde ons graag laten geloven dat de kinderen het goed hadden. Voordat we kwamen, kregen ze snel een kleurplaat onder de neus geschoven. Ook werd gezegd dat er ongeveer veertig begeleiders werkten. In werkelijkheid waren dat er maar vijf.”

Van alle ervaringen maken de jongeren een verslag voor de site www.xperiencebulgarije2006.web-log.nl en video-opnamen. Het is de bedoeling dat zij als jonge ambassadeurs op scholen en in kerken de projecten van KOEH in Nederland presenteren.

Maar eerst moet Wijnand er nog even aan wennen dat hij weer terug is in Nederland. „Het is moeilijk de mensen los te laten. Leeftijdgenoten daar hebben veelal geen toekomst. Het leeft voor hen niet of ze ooit een baan krijgen. Nee, is er vandaag genoeg eten, dat is hun prangende vraag.”