Gerald Harbers en Petra Jongeneel - 31 okt 2006 10:06 - Gewijzigd: 31 okt 2006 10:07

Winnaars in de wolken

„Haal de stuurknuppel naar je toe en hou de neus van het vliegtuig net onder de horizon”, zegt vlieginstructeur Harry Meijer tegen Christel Noordegraaf (19). De Cessna helt even achterover als Christel bijstuurt.

Vrijdag kozen de Achterkrantprijswinnaars het luchtruim vanaf Teuge Airport. Christel nam haar vriendin Annelies van der Heide (18) mee. Maartje de Roo (14) liet haar broertje Jan Willem (12) achter de stuurknuppel plaatsnemen.

Maartje is zenuwachtig voordat ze de lucht ingaat. „Ik heb nog nooit eerder gevlogen.” Harry: „Nou, het opstijgen gaat zeker goed.” Lachend: „Maar of we veilig kunnen landen is natuurlijk vraag twee.”

Als eersten gaan Maartje en Jan Willem samen met Harry de lucht in. Jan Willem kruipt naast de instructeur en Maartje gaat achterin zitten. De twee zetten koptelefoons op. Harry: „Anders kun je elkaar niet verstaan door het motorlawaai.”

Met een ploffend geluid komt de motor tot leven. De propeller komt in beweging, de bladen worden langzaam een waas. Langzaam rijdt het vliegtuigje naar het begin van de startbaan.

Na toestemming van de verkeersleiding draait Harry de gashendel helemaal open. Het toestel hobbelt over de baan. Eenmaal in de lucht gaat er een wereld voor het tweetal open. Maartje: „Het lijkt net of ik droom, we vliegen over een soort speelgoed-Nederland.”

Boven Paleis Het Loo zet het vliegtuig koers richting Emst, de woonplaats van Maartje en Jan Willem. „Maartje, kijk, ons huis, daar bij die rode auto”, roept een enthousiaste Jan Willem. Na even turen ontdekt Maartje het ook. „Wauw, zo klein, maar het is ons huis.”

Na de landing zijn Christel en Annelies aan de beurt. Christel kruipt achter de stuurknuppel, Annelies gaat achterin.

„Trek nu de stuurknuppel naar je toe”, zegt Harry als het vliegtuig met ruim 100 kilometer over de startbaan gaat. Christel doet wat haar wordt gezegd en de Cessna stijgt op.

Eenmaal in de lucht laat Harry de meiden voelen wat het vliegtuig kan. De Cessna maakt een steile duik en gaat dan weer scherp omhoog, Christel en Annelies gillen. Harry stuurt scherp naar links. Annelies duwt zich weg van het raam, dat nu wel een heel goed zicht biedt op de aarde.

Veel te snel zijn de 20 minuten vliegen voorbij naar de zin van de meiden. Christel: „Jammer dat we alweer zijn geland, maar ik ga zeker nog eens.”

Zie ook:
Christel en Maartje maken Achterkrant
Zweetdruppels bij reis door het luchtruim