Geplaatst:27 okt 2006 10:10 - Gewijzigd: 27 okt 2006 10:10

Ruzie over het geloof

De geboorte van Emhe van Duin was een enorme schande. Haar moeder was ongehuwd zwanger van een getrouwde man. Iedereen sprak er schande van. Haar moeder vluchtte het huis uit naar een tante. De bevalling verliep zwaar. „Mevrouw, uw dochter gaat bijna dood”, zei de arts over zojuist geboren Emhe.

Maar ze bleef leven. Haar moeder vond het moeilijk om goed voor haar te zorgen. „Ik was broodmager. Als ik weer eens te laat thuiskwam, kreeg ik geen eten.” Op de middelbare school kreeg de rooms-katholieke Emhe een Bijbel in handen. „Wat ik daarin las, was zo anders dan wat ik altijd had geleerd.” Ze ging met haar vragen naar de pastoor en vroeg: waar staat dat Maria bemiddelt tussen God en mens? „De priesters werden boos. Ze joegen me hun kamer uit en vonden me heel godslasterlijk.”

De verhouding met haar moeder verslechterde. „Ze was woedend. Ik kreeg vaak ruzie met haar om het geloof. Ik wilde zo snel mogelijk het huis uit.”

Ook op de rooms-katholieke school kreeg Emhe problemen. „Ik moest naast het gewone examen ook een godsdienstexamen doen. Daarvoor ben ik drie keer gezakt. Ze stelden vragen waarop ik een rooms antwoord moest geven. Bijvoorbeeld: wie is Maria? Dan moest ik opschrijven: de Moeder van Jezus en Middelares tussen God en mens. Dat deed ik niet.”

In 1970 ging Emhe voor arts studeren. Op de studentenvereniging leerde ze haar man kennen. Het huwelijk liep spaak. „Toch ervaar ik het als Gods leiding dat ik met hem trouwde. Door mijn man en schoonfamilie ben ik uiteindelijk in de Gereformeerde Gemeenten terechtgekomen.”

Als arts stond Emhe aan het bed van allerlei mensen. „Ik zorgde voor een vrouw die drie maanden in coma lag. Zij was moeder in een gezin van pooiers en prostituees. Haar man eiste euthanasie van mij. Dat weigerde ik.”

Een aantal jaren later kwam Emhe in een rolstoel terecht. „Ik had razend progressieve MS. Elk jaar kreeg ik een aanval. Op een gegeven moment kon ik niet eens meer aan m’n neus wrijven. Drie keer heb ik op sterven gelegen.”

Hoewel ze in haar leven veel tegenslagen kende, wil Emhe niet klagen. „De Heere regeert. Hij heeft mij enorm gezegend.”

Dit is een samenvatting. Lees het hele interview met Emhe van Duin vrijdag in de bijlage Mensen van het Reformatorisch Dagblad.