Ff serieus: Ik bid, krijg rust, maar ben nog niet bekeerd
Wat ik heel moeilijk vind, is dit. Ik ga naar de kerk, naar catechisatie, lees uit de Bijbel en bid elke dag. En ik kan God ook niet missen. Als ik problemen heb, dan bid ik tot God en dat geeft mij dan rust. Maar ik doe dit heel mijn leven al en nog steeds ben ik niet bekeerd. En dan waarschuwt de dominee elke zondag dat je bekeerd moet worden. Maar hoe dan? Doe ik dan iets verkeerds?
Moeilijk ja. Je bidt, je krijgt rust, maar toch besef je dat dit geen ware bekering is. Maar, denk je, wat kan ik nog meer doen? Mag ik je een eerlijke vraag stellen: Vind je eigenlijk niet dat het tijd wordt dat de Heere je bekeert? (Luk. 15:29) Je hebt er al zo veel voor gedaan… Denken we niet diep in ons hart: Als de Heere nu net zo gewillig zou zijn als ik, dan…
Weet je, beste vriendin, waarvan we bekeerd moeten worden? Van onze goede gedachten over onszelf. Zul je daar veel om bidden? Dat is bidden om ontdekkend licht, zo wordt wel eens gezegd. Diep in ons hart keren we namelijk Jesaja 65:2 om. Daar lezen we dat de Heere de ganse dag Zijn handen uitgebreid heeft. Echt, God roept ons de hele dag. Maar, wij spreken tegen, wij wandelen door op onze wegen, zo lees ik in Jesaja. En wij maar denken dat wij de hele dag onze handen uitbreiden tot de Heere en dat Hij niet wil horen! O, die verkeerde gedachten over onszelf en de Heere.
Zwart op wit staat het in de Bijbel dat er niemand is die God zoekt (Rom. 3:11). Echt niemand zoekt uit zichzelf de Heere, al gaan we naar de kerk, de catechisatie, al lezen we trouw de Bijbel en bidden we elke dag. Ga door met die goede gewoonten. Maar in waarheid God zoeken is iets anders dan een optelsom van goede gewoonten. Daarvoor heb je een wonder nodig van hartvernieuwende genade.
„Doe ik dan iets verkeerds?” vraag je. In de bekering laat God zien dat ik álles verkeerd heb gedaan. Dan raak je de goede gedachten over jezelf ineens kwijt. Dan zie je dat God roept, nodigt en waarschuwt, maar dat je liever de zonde vasthoudt. Dan wordt het eigen schuld dat je onbekeerd bent. Dan zie je dat je om eigen schuld verloren ligt. Heb je dit geleerd? Heb je als een onwaardige zondaar leren bedelen om genade (zie Heid. Cat. zondag 2-5)? Die genade kun je niet missen. Van harte toegewenst.
Ds. J. M. D. de Heer, Middelburg
Heb jij ook een vraag over geloof, relatie of samenleving? Mail naar achterkrant@refdag.nl.
Reacties (18)
| PieterStad bezorger | dinsdag 24 oktober 2006 - 15:05 |  |
| aantal posts:36 | @ Mary Amen! God heeft Zijn eniggeboren Zoon gezonden opdat een IEDER die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft! Is dat geen wonder? God heeft de zaligheid al bereid, hij vraagt ons te komen. In ons zelf is er niets, maar in Hem is alles en dat trekt! En daarom mogen wij Hem liefhebben, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad! Ongeloofelijk maar waar. Mensen vragen: hoe wordt ik bekeerd? Wel, wat betekent dat woord nou eigenlijk? Het is jezelf omkeren van je weg. Loop je eerst bij God vandaan? In Gods kracht en door Zijn trekkende liefde (die ook deze vragensteller duidelijk voelt) mag je je van die weg omkeren naar Hem toe. Je hoeft niet bang te zijn, maar je mag erop vertrouwen dat God vergeeft en je aanneemt als kind. Het is immers al volbracht! Daarom hoef je niet eerst te wachten op zondekennis, je mag komen zoals je bent en Hij leert je hoe je wandelen moet. Zo groot is God nou. Wat denken we (ook dominees) vaak zo klein en menselijk van Hem. | |
| hupl bezorger | woensdag 25 oktober 2006 - 10:13 | |
| aantal posts:20 | mensen, doe hier asjeblief voorzichtig mee, en zeg niet zo gauw dat het wel goed zit, als je alleen God al zoekt. Voor de persoon van de vraag is het waarschijnlijk helemaal niet zo logisch, anders had ze de vraag waarschijnlijk niet gesteld. ik wil natuurlijk niet zeggen dat het zo niets kan worden, laat ik eerst eens in mijn eigen zondige hart kijken, maar wees er toch voorzichtig mee. | |
| wil stagiair | dinsdag 30 januari 2007 - 11:22 | |
| aantal posts:0 | Waarom zou zondekennis niet nodig zijn?? Ik vraag me dan af: Waarom heb je Jezus dan nodig???? Om verlost te worden van je zonde toch, of niet soms?? Er staat ook in de Bijbel: Het geloof is een gave Gods, hoe kun je dan zeggen dat je het zelf wel aan kunt nemen? God zegt: Niemand kan iets aannemen zo het hem van Boven niet gegeven zij!!! Dus God werkt eerst het geloof in je, en pas daarna mag je het aannemen. Lees toch niet alleen de teksten die jou goed uitkomen, maar lees ook de teksten waarin staat dat we het zelf niet kunnen! God liet al die opdrachten in de Bijbel juist om ons te laten zien dat we er zelf niet toe in staat zijn!!!!! Hij eist van ons wat we voor de zondeval konden maar nu niet meer. Want niemand kan iets aannemen zo het hem van Boven niet gegeven zij, en zo zij het. Als wij er iets aan zouden moeten doen, dan zou er nooit iemand bekeerd worden, want niemand wil ten diepste!!!!! Als je eerlijk tegen jezelf bent dan alleen besef je dat. | |