Gerald Harbers - 20 okt 2006 10:13 - Gewijzigd: 20 okt 2006 10:13

Gilsonia licht buurt voor over afvalscheiding

Gilsonia Aveloo (18) heeft bij ruim 200 huishoudens in Amsterdam aangebeld. De tweedejaarsstudent juridische dienstverlening aan het ROC van Amsterdam licht de bewoners van stadsdeel Slotervaart voor over hoe zij hun afval het beste kunnen scheiden. „Iedereen zegt dat z’n buurman de rommel op straat gooit.”

Het is een rommeltje op straat in stadsdeel Slotervaart, zegt Gilsonia. „In hoeken bij flats staat grofvuil, liggen hopen vuilniszakken en overal slingert papier rond.”

Gilsonia is een van de 26 studenten die meewerken aan de actie ”Slotervaart schoon”. Gilsonia: „Het stadsdeelbestuur wil zo ongeveer 6000 huishoudens voorlichten over hoe zij het beste hun afval kunnen scheiden en wie ze moeten bellen als ze het niet kwijt kunnen.”

In teams van twee trekken de studenten door de straten. Gilsonia: „We bellen aan en vragen of de bewoners even tijd hebben. We vertellen hoe bewoners hun afval kunnen scheiden, waar ze het kunnen laten en welk gratis nummer ze moeten bellen wanneer ze grofvuil hebben. Bij de mensen die meedoen doen we een sticker op de bus met de tekst ”Slotervaart schoon”. We waarschuwen de mensen ook, als ze betrapt worden op illegale afvalstort riskeren ze een boete van 75 euro.”

De studenten krijgen wisselende reacties. „De meeste mensen zijn enthousiast en zeggen onmiddellijk dat ze meedoen. Sommigen zijn boos en zeggen dat de stadsreiniging niet vaak genoeg langskomt.” In alle reacties is één constante factor. „Niemand heeft de rommel gemaakt. Iedereen zegt dat z’n buurman het op straat gooit.”

Voordat Gilsonia op pad ging, oefende ze met klasgenoten de gesprekken. „Maar in het echt gaat het toch heel anders. Beter dan ik had verwacht. Uit mezelf zou ik nooit iemand aanspreken, nu moet ik wel omdat het meisje met wie ik loop nog verlegener is dan ik.”

Elke maandag gaat Gilsonia op pad. „In witte jassen, met achterop in groene letters ”Slotervaart schoon”. Het is een oerlelijk ding, maar dat geeft niet. Het is voor één dag per week dat ik ’m moet dragen.”

Onbekend is nog wanneer de studenten klaar zijn met hun werk. „Nog lang niet alle huishoudens zijn bezocht. Maar we gaan gewoon door en zien wel wanneer het af is.”