Tellegen
De gedichten van Toon Tellegen onderzoeken niet zozeer de stoffelijke realiteit, als wel die van de intermenselijke relaties. In zijn nieuwe bundel doet hij dat aan de hand van verhaaltjes over twee naamloze figuren: de een en de ander. Zijn gedichten zijn juist intrigerend genoeg om niet in al te grote lievigheid te verzanden. Een toegankelijk voorbeeld:Ga niet weg, zegt de een
en de ander vangt die woorden op,
draait ze peinzend om en om
en slingert ze weg
met de immense kracht der weifelmoedigheid
Misschien denkt hij, dat iemand ze vindt -
iemand die ze toevallig juist mist -
ergens
in een verloren ogenblik.
Sympathiek, deze gedichten, maar voor mij niet spannend genoeg; de gevoelige figuur die Tellegen is komt beter tot zijn recht in de vorig jaar verschenen en misschien te weinig opgemerkte verhalenbundel "De trein naar Pavlovsk en Oostvoorne".
"De een en de ander", door Toon Tellegen; uitg. Querido, Amsterdam, 2001; ISBN 90 214 8453 6; 56 blz.
Er zijn nog geen reacties geplaatst.