Gerald Harbers - 30 sep 2006 09:11 - Gewijzigd: 30 sep 2006 09:11

Geld lospeuteren voor een goed doel

HEERENVEEN - „Mag ik je om een kleine bijdrage vragen voor het Fonds verstandelijk gehandicapten?” Jette (16) steekt een groen collectebusje onder de neus van iedereen die op haar pad komt. Ook de agenten in een politieauto ontsnappen niet aan haar aandacht. „Geef anders je pinpas en code maar.”

Gewapend met rammelende groene collectebusjes en gekleed in witte T-shirts schieten zes collectantes deze woensdagmiddag iedereen aan in het centrum van Heerenveen om geld los te peuteren voor het Fonds verstandelijk gehandicapten.

De groep bestaat uit vier leerlingen uit 4 en 5 vwo van het St. Bonifatiuscollege in Utrecht en twee tweedejaarsstudenten van ROC Landstede in Zwolle. Studente Ingeborg: „Heerenveen is niet de enige stad waar gecollecteerd wordt. Studenten van ROC Landstede collecteren deze week in steden in heel Nederland. En we gaan ook naar de burgemeester om aandacht te vragen voor gehandicapte mensen. We willen dat de gemeente bijvoorbeeld zorgt voor genoeg woonruimte en voor vervoer voor mensen met een verstandelijke handicap.” Kim: „We vragen hem natuurlijk ook om een kleine bijdrage.”

Burgemeester De Jonge van Heerenveen laat zich wat de kleine bijdrage betreft van z’n goede kant zien. Een briefje verhuist van zijn zwartleren portemonnee naar Riannes collectebus.

Smoezen
Na het bezoek aan het gemeentehuis trekken de zes weer de stad in. „Hebben jullie nog iets over voor het Fonds verstandelijk gehandicapten?” vraagt Marelle aan twee jongens. „Nee, we hebben net ons geld aan bier uitgegeven”, klinkt het antwoord. Als bewijs houdt een van de twee een sixpack met blikjes van een Amsterdamse brouwer omhoog. „Jammer”, reageert Marelle.

Andere Heerenveeners reageren positiever. Een jonge vrouw die een kinderwagen voortduwt, stopt en grabbelt in haar tas naar een portemonnee. „Wat leuk dat jullie dat doen”, zegt ze als ze een muntje in het busje van Marelle laat vallen. Een ouder echtpaar bedankt voor de eer. „Nee, we hebben net al wat gegeven.”

„Dat is een van de meest gebruikte smoezen”, zegt collectante Jette. „Of ze zeggen dat ze geen kleingeld bij zich hebben. Meestal zien we direct of mensen willen geven of niet, in het laatste geval ontwijken ze ons.”

Twee meiden, beladen met tassen vol kleding, zeggen geen kleingeld bij zich te hebben. Jette: „Dat geeft niet. Geef anders je pinpas en code maar.” Het tweetal barst in lachen uit, maar doneert uiteindelijk niets.

Opeens doet Jette een stap opzij en verspert een fietser de weg. Roy (17) is de pineut. Het busje wordt onder zijn neus gestopt. „Even kijken of ik iets heb.” Na enig grabbelen komt er een euro tevoorschijn, om te verdwijnen in de collectebus. Hij vindt het „wel goed dat die meiden collecteren.”

Behalve dat het leuk is om te doen, geeft het werk een goed gevoel, zeggen de meiden. Jette: „We krijgen ook veel positieve reacties. Dan zeggen ze: „Wat leuk dat je zo jong bent en zoiets al doet.””

De zes zijn blij met het geld dat ze krijgen. De ingezamelde euro’s worden gebruikt om mensen met een verstandelijke handicap en hun omgeving door projecten te ondersteunen. Zo werd er met steun van het fonds een voorlichtingsfilm gemaakt over mensen met een verstandelijke handicap en autisme.

Jette: „Elke euro is er weer eentje meer. ’t Gekke is dat allochtonen als ze iets geven, vaak meer geven dan autochtonen.” Rianne: „Officieel weten we niet hoeveel mensen erin stoppen, maar we kunnen het natuurlijk gewoon zien.”

„Zo, ze worden zwaar zeg”, zegt Marelle. De collectebus weegt volgens haar „ruim een kilo. Hoeveel erin zit? Ik schat iets van 50 à 60 euro. Is toch wel een leuk bedrag voor een paar uurtjes collecteren.”