Geplaatst:12 sep 2006 12:53 - Gewijzigd: 12 sep 2006 12:53

In de Ridderzaal

Een heel belangrijk moment op Prinsjesdag is het moment waarop onze koningin de Troonrede voorleest. Die Troonrede zet ze niet zelf op papier. In de voorbereiding schrijft elke minister over zijn of haar eigen terrein een aantal belangrijke zaken op.

De minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit zal vast iets willen zeggen over de vogelgriep, de minister van Financiën heeft misschien wel weer nieuwe maatregelen om meer inkomsten te krijgen, de minister van Verkeer en Waterstaat zal ongetwijfeld iets schrijven over het onderhoud van de autosnelwegen…. Zo heeft elke minister natuurlijk iets wat bij haar of zijn ministerie past.

Al die verhalen worden door onze minister-president omgewerkt tot één verhaal: de Troonrede. Uiteraard probeert hij er een goed en begrijpelijk verhaal van te maken. De Troonrede is dus het verhaal van alle ministers, van de hele regering.

Als de koningin de Troonrede heeft voorgelezen wordt er ’Leve de koningin !’geroepen… een traditie die al sinds 1897 in ere wordt gehouden. Die eerste keer was het dominee Donner, de overgrootvader van onze minister Donner, die spontaan riep: ’Leve de koningin !’. Hij was toen de nestor (het oudste lid) van de Tweede Kamer en riep het in dat jaar voor de eerste keer nadat de Troonrede was gelezen.

Je kunt de Troonrede lezen in de Prinsjesdagbijlage van 19 september. Om het geheel nog wat begrijpelijker te maken heeft een medewerker van het Reformatorisch Dagblad een ingekorte en iets vereenvoudigde versie ervan geschreven: ’De Troonrede voor jou’.

Omdat in de Troonrede de plannen voor het nieuwe jaar voor ons land staan, is het een heel belangrijk document. Eigenlijk is alles wat er in staat voor ons en voor ons land belangrijk. Al lezend in de Troonrede of in de ’De Troonrede voor jou’ zul je ontdekken dat er dingen in staan, die je belangrijk vindt en ook dingen die je niet zo belangrijk vindt; plannen waar je blij mee bent, maar ook plannen waar je juist níet blij mee bent….