Gerald Harbers - 26 aug 2006 11:06 - Gewijzigd: 26 aug 2006 11:06

„Als levend standbeeld kan ik mijn fantasie kwijt”

WAGENINGEN - Als een roerloze ballonnenblazer doet Bram van de Vondervoort (16) uit Wageningen vandaag mee aan het Nederlands Kampioenschap Living Statues (levende standbeelden) in Arnhem. „Ik ben voor het publiek geen mens, maar een standbeeld.”

Hoe kom je op het idee om een levend standbeeld te worden?"
„Een jaar of acht geleden is het allemaal tijdens een vakantie in Spanje begonnen. Ik zag daar een man die een levend standbeeld was. Ik het vond dat zo leuk om te zien dat ik het hier meteen heb uitgeprobeerd.

Levende standbeelden waren toen onbekend in Nederland. Ik ging het ook in de winkelstraat proberen. Het publiek vond het prachtig dat zo’n klein jochie dat zomaar deed. Veel mensen gooiden geld in het bakje. Sinds die tijd sta ik elk jaar op Koninginnedag ergens en de afgelopen drie jaren heb ik meegedaan aan het Nationaal Kampioenschap (NK).”

Wat is er zo leuk aan?
„Het is geweldig om midden in de publieke belangstelling te staan. Iedereen kijkt naar mij.”

Ben je niet bang dat je per ongeluk in de lach schiet?
„Nee. Ik zet gewoon een strak gezicht op en ik probeer een niet al te uitbundige uitdrukking op m’n gezicht te hebben. Sowieso kijk ik nooit verdrietig. Het publiek wil een vrolijk standbeeld zien. Als ik verdrietig kijk, lopen ze sneller door.”

Nooit last van schaamte?
„Nee het publiek ziet míj niet, ze zien alleen wat ik opvoer. Ik ben voor hen geen méns, maar een standbeeld. Soms zeggen ze ook recht in m’n gezicht wat ze ervan vinden. En af en toe zijn er kinderen die voor m’n gezicht gaan zwaaien om me porren. Ook hebben er wel eens jongens rotjes voor m’n voeten gegooid. Toen dacht ik: „Zal ik er mee stoppen of niet?” Maar ik vind het veel te leuk en ik trek me weinig van het publiek aan.”

Hoe sta je er vandaag bij?
„Samen met m’n broertje Maarten van dertien als ballonnenblazers. We hebben een aantal ballonnen waarmee we de acts doen. Ik blaas een ballon op en bevries opeens halverwege in m’n bewegingen. Dat geeft een leuk effect omdat de ballon dan leegloopt. Zodra iemand een muntje in het bakje gooit, doe ik iets onverwachts.”

Zoals?
„Van de ballon een figuur maken en dat aan een kind geven. Een ander jaar gaf ik een klein meisje een hand en liet ik niet los.” Lachend: „De moeder gooide nog een muntje in het bakje en toen liet ik pas los.”

Wat doe je als het regent?
„Ik heb een paraplu bij me. Ik heb een leuke houding ingestudeerd met de paraplu boven m’n hoofd. Zo blijf ik toch droog.”

Hoeveel oefen je van tevoren?
„Voor het NK heb ik afgelopen dinsdagmiddag twee uur in mijn woonplaats Wageningen geoefend. Toen was ik het ook wel zat. Gewoonlijk sta ik een halfuur en neem ik een kwartier pauze.”

Nooit last van kramp?
„Nee, al met al beweeg ik nog vrij veel doordat ik iedere keer iets doe als iemand geld in het bakje gooit.”

Verdien je goed?
„Er valt wel aardig wat geld in het bakje. Maar ik maak ook kosten voor lappen stof en verf. Ik doe het ook niet voor het geld, maar omdat ik lekker m’n fantasie kan gebruiken. Elk jaar beeld ik iets anders uit. Vorig jaar was ik bijvoorbeeld een puber die op een barkruk hing.”