Petra Jongeneel - 29 jul 2006 12:08 - Gewijzigd: 29 jul 2006 12:03

Snoeihard zoeven door het luchtruim

Sarah (13) probeert vlieger van de grond te krijgen

„Ik tel tot drie, dan loslaten.” Sarah Koppejan (13) kijkt haar broertje Cornelis (9) strak aan. Nog een laatste check of de tweelijns vliegerdraden niet gedraaid zitten. Nee, hij kan de lucht in. Bij de laatste tel laat Cornelis de vlieger los. Sarah trekt ’em iets bij en dan scheert het gevaarte door de lucht. Maar niet lang. Klabang, het zeil boort zich met een klap in het zand van het Noordzeestrand bij Scharendijke. „Ik dacht dat vliegeren simpel was.”

Het lijkt zo makkelijk. Een stukje zeil, wat draad en twee handgrepen. Dat moet toch de lucht in te krijgen zijn? Zo dacht Sarah er ook over. Voor haar vakantie in Scharendijke kocht de Nijkerkerveense bij Intertoys een vlieger. Voordat de vakantie aanbrak, ging de vliegerverpakking slechts eenmaal open. Maar al snel verdween de vlieger daar weer in. Sarah: „Er was te weinig wind, dan begin je niks.”

Op een warme zomeravond waagt Sarah samen met haar broertje een nieuwe poging. Het is rond de klok van zeven -je mag op het strand niet eerder dan dit tijdstip gaan vliegeren- niet druk meer. Een enkele verlate badgast slentert nog rond. Een aantal campers staat aan de dijk. De zee werpt zijn golven op het strand. En de wind? „Er staat meer wind dan zaterdagavond. Toen wilde ik het alvast proberen, want ja, om bij een eerste keer de krant op bezoek te krijgen, is niet niks”, vindt Sarah.

Nadat de vlieger is uitgevouwen en de stevigheidsstangetjes op hun plek zitten, rolt Sarah het draad af. „Zo’n 10 meter heb je wel nodig”, adviseert vader Koppejan. „Hoe meer draad, hoe beter je de wind ook in het zeil kunt krijgen”, weet Sarah.

Dan laat Cornelis, die de vlieger nog in de hand houdt, plotseling het doek los. Daar is Sarah niet op bedacht. „Wat moet ik doen?” Ze lijkt echter weinig actie te hoeven ondernemen. De vlieger heeft de slag te pakken en scheert door de lucht. Een beetje aan het rechtertouwtje trekken en hij buigt naar rechts, waar op dat moment de vlieger van een onbekende jongen snoeihard door het luchtruim zoeft. Een botsing kan niet uitblijven. Het gevolg? De vliegerdraden raken in de knoop. Na een enkele minuut zijn de vliegers weer uit elkaar gehaald. Buurman vliegeraar zoekt een andere plek om zijn kunsten te vertonen.

Zeewier
Wat Sarah leuk vindt aan vliegeren? „Tja, als je naar het strand gaat, moet je behalve zwemmen ook wat anders te doen hebben. Gewoon even actief bezig zijn. Daarom is vliegeren een leuke onderbreking.”

Bij de vloedlijn onderneemt Cornelis een poging. Sarah staat met de kleurrijke vlieger in de hand. Langzaam strekt ze haar armen de lucht in. En ja, de wind neemt de vlieger heel zachtjes van haar over. Met de armen nog naar boven kijkt ze het gevaarte na. De vlieger haalt diverse capriolen uit. Het ene moment zoeft-ie met een ruk naar rechts, even later duikt-ie naar beneden. Maar Cornelis houdt hem in bedwang. Als de vlieger bijna de grond raakt, loopt hij wat passen naar achteren, zodat het draad strak gespannen blijft.

Maar dan, een rukwind en de vlieger verdwijnt boven zee. Snel scheert het zeil door de lucht, het zakt, gaat rakelings langs de golven en ploft dan langs de vloedlijn het water in. Snel rent Sarah naar het natte zeil en sleept het de kant op. „Moet je kijken, allemaal zeewier.”

Sarah kijkt met een vies gezicht naar de vlieger, waar groene en bruine slierten vanaf druipen. „Eerst schoonmaken”, zegt ze. Samen met Cornelis verwijdert Sarah draadje voor draadje. „Nu kan-ie wel weer hoor.”

Als ze even later de vlieger weer bestuurt, houdt ze hem al langer in de lucht dan tijdens eerdere pogingen. Af en toe een rukje aan het draad, even op de tenen staan om de vlieger nog hoger in de lucht te krijgen, Sarah gaat gewoon door.

Of ze een volgende keer weer gaat vliegeren? Sarah knikt vastbesloten. „Ja hoor, hoe vaker ik oefen, hoe beter het zal gaan. Ik heb geduld. Vliegeren is de moeite waard.”

Dit is de vierde aflevering in een zomerserie. Volgende week deel 5.