Lepels in de dakgoot
Vakantie voor kinderen met ADHD
Is het leiden van een vakantiekamp voor kinderen met ADHD leuk? Dieneke Holstein: „Je moet vooral kijken naar de mogelijkheden van de kinderen, niet naar hun onmogelijkheden.”
Richard (35) en Dieneke (34) Holstein uit Nijkerk zitten op het terras voor hun huisje op het Landal Green Park Rabbit Hill in Nieuw-Milligen. De koffie staat ingeschonken. Een buitenstaander zou kunnen denken dat het stel vakantie heeft. De mobiele telefoon rinkelt echter geregeld. Op tafel ligt een map met de inschrijfformulieren van twintig kinderen met ADHD en/of een aan autisme verwante stoornis. Ze logeren in de omliggende huisjes en worden begeleid door Richard en Dieneke.
Voor ouders, maar ook voor andere kinderen in het gezin, kan het belangrijk zijn even op te kunnen laden. Richard en Dieneke Holstein zochten naar een christelijke opvangplek voor hun zoon, maar vonden die niet. Langzaamaan begon bij hen het idee te groeien zelf iets op te zetten. In mei dit jaar ging het eerste kamp van start, deze week volgde na enkele weekenden het eerste zomervakantiekamp. „We dachten één huisje vol te kunnen krijgen. Maar we zitten nu al op vijf, het maximum.”
Meisjes
Jarike Hardeman (22) uit Veenendaal leidt samen met een vriendin het groepje met de enige twee meisjes van het kamp. Ze zijn deze week nog tegen weinig problemen aangelopen. Jarike: „We hebben zelfs de strafstoel nog niet hoeven te gebruiken. Dat is wel eens anders geweest. Een vorige keer stond binnen vijf minuten nadat de ouders waren weggegaan de tafel op z’n kop en lagen de lepels in de dakgoot.”
Voor het raam hangt een door de kinderen zelfgemaakte vlag met groot de letters ”pillenpaleis”, een knipoog naar de hoeveelheid medicijnen die veel deelnemers dagelijks tot zich moeten nemen. Het paleis slaat op het thema van deze week: koningen en koninginnen. Dat is weer een verwijzing naar de geschiedenis over koningin Esther die dit kamp centraal staat. Elke dag lezen de kinderen met elkaar -afwisselend uit de oude en nieuwe vertaling- uit het gelijknamige Bijbelboek.
Balspelen
Op deze dinsdagochtend zijn bijna alle kinderen op het sportveld te vinden. De begeleiders hebben verschillende spelletjes met een bal opgezet. Hoewel de temperatuur alweer oploopt, doen de kinderen enthousiast mee.
Eén groepje deelnemers doet niet aan deze gezamenlijke activiteiten mee. Dieneke: „Dat zou hun te veel prikkels geven.” De vorige keer dat de twee kinderen met De Zeemeeuw meegingen, liep het fout. De jongens draaiden op een gegeven moment volkomen door. „Dat was wel even een heftig moment. De chips en cola vlogen door de kamer. Ze vielen zelfs de begeleiders aan.”
„Hier worden de kinderen de hele dag beziggehouden. Als een moeder dat thuis zou kunnen, zou het hoogst waarschijnlijk ook goed gaan. Maar dat kan gewoon niet. Omdat er ander werk wacht, omdat er andere kinderen zijn die aandacht vragen. De begeleiders komen hier fris aan en weten dat ze aan het eind van het kamp weer zonder kinderen naar huis gaan.”
Ouders
Voor de moeder van Silmer (9), Els Blankesteijn uit Nijkerk, is het werk van De Zeemeeuw „een uitkomst.” Het hele gezin kijkt naar de kampen uit. „Silmer gelukkig ook. Hij vindt op kamp gaan helemaal geweldig. Dat is fijn voor ons, anders zouden we het idee kunnen krijgen dat we hem dumpen. Zo is het niet: Silmer is een schat, maar hij beheerst ons hele gezin. Hij wiebelt altijd overal tussendoor, geeft altijd een antwoord als we aan een van de andere drie een vraag stellen. Zij moeten zo enorm veel van hem tolereren. Als hij er niet is, valt er geen onvertogen woord, we kunnen een gewoon gesprek voeren. We hebben zelfs spelletjesavonden.”
Dit artikel is een samenvatting. Lees het hele artikel vrijdag in de bijlage Mensen van het Reformatorisch Dagblad.
Er zijn nog geen reacties geplaatst.