Gerald Harbers -  1 jul 2006 00:19 - Gewijzigd: 1 jul 2006 00:19

Snurken en zweten voor sponsorgeld

Jacolien (17) fietst naar Rome voor nieuw kerkgebouw

Ruim 2000 kilometer fietsen voor een nieuw kerkgebouw of vijf dagen wandelen voor steun aan een evangelisatiepost. Veel jongeren zetten zich deze zomervakantie op een actieve manier in voor een goed doel. Hoewel, actief? In Hoofddorp verdienden de jongens en meisjes het geld slapend.

Op de fiets naar Rome.

Jacolien Kuijntjes (17) vertrok vrijdag samen met haar vader (50), en twee broers (11 en 13) vanuit het Brabantse Zuilichem op de fiets. Doel van de tocht is de Italiaanse hoofdstad Rome. Jacolien: „Het geld dat we binnenhalen is bestemd voor het nieuwe kerkgebouw van de hersteld hervormde gemeente in ons dorp.”

Het idee voor de tocht ontstond tijdens een fietstocht naar Luxemburg. Jacolien: „We kwamen onderweg twee mensen tegen die naar Rome gingen. M’n vader zei dat hij daar ook wel naartoe zou willen. We vonden dat een goed plan en omdat de gemeente geld nodig heeft voor een nieuw kerkgebouw, hebben we besloten om er een sponsortocht van te maken.”

De belangrijkste reden om op de fiets te stappen is de gezelligheid tijdens de tocht, zegt Jacolien. „We maken ontzettend veel lol met elkaar. Dat je op zo’n manier ook nog actief bent voor het goede doel is helemaal mooi.”

Sportieve familie
Het viertal stapte donderdag zonder oefening vooraf op de fiets. Jacolien is niet bang dat ze zal stranden door zadelpijn. „Vorig jaar naar Luxemburg ging ook goed.” Lachend: „We zijn een sportieve familie, m’n vader en ik fietsen veel. Hij gaat elke dag 11 kilometer heen en terug naar z’n werk. Ik ga ook op die manier naar m’n werk en heb nog een krantenwijk. Dus het zal het wel lukken om per dag 130 kilometer af te leggen.”

Margriet Bayense (18) uit Apeldoorn bereidt zich juist grondig voor. Sinds Kerst 2005 loopt ze met haar vader (42) vrijwel elke zaterdag mee tijdens wandeltochten. Margriet: „We willen deze maand in vijf dagen naar Bunde, in Limburg, lopen. Op die manier willen we de bekendheid van het evangelisatiewerk in het dorp vergroten en daarvoor geld binnenhalen.”

„De reden voor deze tocht is dat ik het gevoel had dat ik wat móést doen”, zegt Margriet. „De evangelisatiepost heeft een geldtekort. Eerder waren er twee evangelisten aan het werk; een fulltime, de ander werkte twee dagen per week. Maar de laatste moest stoppen vanwege geldgebrek. Met het bedrag dat we binnenhalen, kan hij hopelijk weer aan de slag.”

Grote doos
Leden van de jeugdclub van de protestantse gemeente in Hoofddorp haalden vorige week vrijdagnacht op een eenvoudige manier geld binnen voor de bouw van een weeshuis in een sloppenwijk in de Filippijnse hoofdstad Manilla. Niek Dorst (15): „We hebben een nacht met ongeveer tien mensen van de jeugdclub buiten in kartonnen dozen op het gras geslapen.”

De leden van de club hadden niet veel voorbereiding nodig volgens Niek. „Ik heb gewoon een grote doos gepakt, m’n slaapzak opgezocht en beide meegenomen naar de boerderij waarbij we in het gras sliepen.”

Niek heeft die nacht bijna geen oog dichtgedaan. „Het was te gezellig. Ik heb misschien een halfuurtje geslapen. Maar dat geeft niet, want de opbrengst hadden we al binnen. Hoeveel dat was? Ongeveer 750 euro.”

Jacolien Kuijntjes heeft in totaal voor ongeveer 5000 euro binnen voor de sponsortocht naar Rome. „Van dat bedrag gaat niets af voor onkosten. We betalen alles zelf, tot en met de terugreis per vliegtuig.”

Ook Margriet maakte kosten voor de wandeltocht. „Gelukkig niet veel, wandelschoenen had ik al. Voor een heuptasje moest ik een paar tientjes neerleggen en elke wandeling vooraf kost inschrijfgeld, dat kost een paar euro. Een echtpaar uit Zoetermeer heeft toegezegd deze dagen voor ons te zullen zorgen, bijvoorbeeld door broodjes en koffie te brengen.”

Bakje koffie
Margriet heeft tot nu toe ongeveer 6000 euro aan toezeggingen binnen voor de sponsortocht. Wat als het niet lukt? „Het moet gewoon goed gaan. We hebben ons goed voorbereid. Afgelopen zaterdag hebben we een deel van de tocht gelopen. Dat ging niet helemaal goed, we waren een verkeerd bospad ingeslagen.”

Hoe de aankomst in Bunde zal zijn, weet de Apeldoornse niet. „Misschien maken we nog een cheque waarop het bedrag staat.” Lachend: „Ik hoop in elk geval dat we een bakje koffie krijgen.”