Dodenherdenking
Morgen is het dodenherdenking. Een goede zaak om de oorlogsslachtoffers op die manier te blijven herdenken, luidt de stelling. Willemijn en Geert reageren.
„Slachtoffers konden er niets aan doen”
„Dodenherdenking mag niet worden afgeschaft. We moeten de soldaten blijven gedenken die hun leven voor de vrijheid van het vaderland hebben gegeven.
Net als de Joden die zijn omgekomen. Zij konden er ook niets aan doen dat ze werden vermoord. Daarom moeten we er aandacht aan schenken, ook al is het lang geleden.
Wat mij betreft mogen de herdenkingen blijven zoals ze nu zijn. Het moet vooral om de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog blijven gaan. Die oorlog staat het dichtst bij ons. Daarbij was ons land het meest betrokken. Dat vind ik belangrijk, het moet de mensen wat zeggen.
Het trekt me niet zo om er ook andere oorlogen bij te betrekken. Zeker geen oorlogen die in andere landen spelen. Die zeggen mij weinig, wij hebben er niet zo veel mee te maken. Voor mij is dodenherdenking speciaal voor Nederland.
Zelf ben ik nog nooit bij een kranslegging geweest. Niet dat ik het niet belangrijk vind, maar er is nooit wat van gekomen.
Met de twee minuten stilte doe ik wel altijd mee. Waarom? Ik vind dat gewoon horen.”
Willemijn van Ooijen (15), Nederhemert
„Herdenkingspagina in kranten zinniger”
„Naar een dodenherdenking ga je volgens mij om de doden eer te bewijzen, maar zij merken dat niet. Ze hebben er niets aan.
Natuurlijk is het goed om af en toe aan de slachtoffers van de oorlog te denken, maar om daarvoor nou elk jaar naar de Grebbeberg te gaan? Dat hoeft niet voor mij, al heb ik het wel een paar keer gedaan. Wil je er toch aandacht aan schenken, dan kun je dat net zo goed thuis doen.
De Tweede Wereldoorlog is ook al zo lang geleden. En er is zo veel ellende in de wereld. Waarom herdenken we de Eerste Wereldoorlog niet? Of de oorlog in Irak? Daar zaten ook Nederlanders.
Het zou beter zijn één keer per jaar in kranten een speciale pagina te maken over allerlei oorlogen, ook met foto’s. „Vandaag is het zoveel jaar geleden dat dit of dat gebeurd is”, moet daar dan bijvoorbeeld staan, en hoeveel slachtoffers er gevallen zijn.
Ik wil gewoon wat meer informatie hebben, want ik kan me tijdens een dodenherdenking niet echt inleven hoe het in de Tweede Wereldoorlog was en hoe die soldaten zich voelden. Zo’n krantenpagina lijkt me dus zinvoller dan de dodenherdenkingen van nu.”
Geert van Asperen (16), Veenendaal
Er zijn nog geen reacties geplaatst.