Petra Jongeneel - 14 apr 2006 13:14 - Gewijzigd: 14 apr 2006 13:14

Gips op het gezicht

Scholieren tonen kunstwerk in eerste jongerenmuseum in Nederland

GOES - Een Zeeuws petje gemaakt van popcorn, een hoed die bijna niet meer als hoofddeksel te herkennen is en een schilderij met een voelbare spin erop. Het eerste jongerenmuseum van Nederland mag trots zijn op zijn creatieve ontwerpers: de leerlingen van het Goese Lyceum. Toch zegt de lijfspreuk boven de ingang dat niet alleen deze scholieren wat in hun mars hebben, want: „Iedere Goesenaar is een kunstenaar. Goesje.”

Het jongerenmuseum -een zaal in het Centrum voor de Kunst in Goes- heeft net zijn deuren geopend. Het gastenboek is nog leeg. Een drietal leerlingen van het Calvijn College in Goes neemt woensdagochtend een kijkje bij de expositie van hun collega-scholieren.

„Dit is gewoon moderne kunst”, zegt Jan-Kees van den Berge (14) als hij de ruimte binnenstapt. „Ik had verwacht schilderijen te zien met bijvoorbeeld een stilleven. Maar hier zie ik kunstwerken waarvan ik niet snap wat ik zie.”

Gelukkig is er een uitlegger aanwezig. Lusia Jansen (16) is als leerling van het Goese Lyceum nauw bij het project betrokken geweest en loopt de kunstwerken langs.

Je ziet niet wat je ziet, is het centrale thema op de expositie. Lusia: „Kunst heeft een diepere laag, je denkt iets te zien, maar uiteindelijk is er meer dan het zichtbare, word je verrast door een ander element.”

Ze wijst naar een schilderij waarop een jongensachtig figuurtje midden in een stad een traan laat. Op de voorgrond staan zwarte gebouwen en een zwarte kerktoren. „Dit kind is de dupe van het oorlogsgeweld dat in de wereld gaande is. Mensen beschadigen elkaar, wat je ziet in het zwarte. Dit jongetje huilt en kiest ervoor om kindsoldaat te worden.” „Wat ontzettend knap bedacht”, fluistert Calvijnleerling Marjolein Koster (15) na deze uitleg.

Uil
Sjaak Verhelst (14) is nogal weg van een beeldhouwwerk. Op het eerste gezicht is er niet veel meer te zien dan een hartvormige, uitgesneden grove steen. Wie echter het minstens 5 kilo wegende blok omkeert, kijkt recht in het gezicht van een uil. „Je ziet niet wat je ziet”, grijnst Lusia. „Mijn klasgenoot heeft geprobeerd liefde en wijsheid in één werkstuk uit te beelden.”

T-shirts met de tekst ”Be equal, be different” prijken aan de muur. Op een van de kledingstukken is het hoofd van Martin Luther King negenmaal afgebeeld. In diverse kleuren, „want alle mensen zijn gelijk.”

„Kijk, dat is een van mijn leerlingen”, zegt de docente ckv van het Goese Lyceum. De aanwezige scholieren kijken verbaasd naar haar vinger, die wijst naar een gipsplaten gezicht. „Hij moest zich vooraf stevig insmeren met vaseline. Toen kwam er een laagje gips op zijn gezicht. Nadat dit goed was ingetrokken, werd het masker afgetrokken. Dit is het resultaat.”

Na december mogen leerlingen van een andere school hun kunstwerken in het museum tonen. „Zouden jullie als leerlingen van het Calvijn College het stokje niet van ons willen overnemen?” De leerlingen kijken elkaar op de vraag van Lusia en haar docente even aan. Aan hun gezicht te zien, zijn ze hier wel voor te porren.

Het gastenboek laat na afloop zien dat de jongeren hiertoe actie ondernemen. Marjolein: „Ik ga zo gelijk naar mijn leraar ckv om te vragen of wij de volgende ontwerpers mogen zijn.”