Petra Jongeneel -  7 apr 2006 14:39 - Gewijzigd: 7 apr 2006 14:39

Billboards met mooie dames

Maarten Sinke (17): Met Nikes voel ik me een asociaal type

Je fietst van school naar huis. Billboards met mooie dames proberen je onderweg te verleiden tot de aankoop van kleren uit de laatste mode. Een straat verderop trekken de modernste mobieltjes achter de etalageruit je aandacht. Eenmaal thuisgekomen ligt daar de folder met de nieuwste Nikesschoenen. Reclame, een verleiding of een gewoon een onschuldig middel?

Maarten Sinke, Matthias Boiten en Willeke Donkersloot.

Uit een deze week gepresenteerd onderzoek van kenniscentrum Reklame Rakkers blijkt dat 71 procent van de kinderen tussen de 8 en de 13 jaar elke mediaboodschap en met name reclame voor waar aanneemt. Jongeren vanaf twaalf jaar lijken zich pas te realiseren dat bij reclameboodschappen adders onder het gras te vinden zijn. Magneet voelt hierover een drietal jongeren aan de tand: Willeke Donkersloot (16) uit Oud-Beijerland, Matthias Boiten (15) uit Sliedrecht en Maarten Sinke (17) uit Alblasserdam.

Reclame is een bron van ergernis, maar soms ook een welkome afleiding, vindt het drietal. De jongeren maken hierin verschil tussen reclame die ongevraagd op hen afkomt en reclame die ze zelf bewust zoeken. Maarten: „Als ik reclame op de radio hoor, ga ik gelijk naar een andere zender. Daarvoor heb ik m’n radio niet aanstaan.” Matthias: „Als ik internet, floept er om de haverklap reclame op m’n scherm. Daar zit ik echt niet op te wachten.” Maar reclame is ook leuk, vindt Willeke. „Het is heerlijk om in foldertjes te bladeren en iets te zoeken wat je nodig hebt. Zo’n sticker van ”geen reclamedrukwerk” komt bij niet op de deur.”

Reclame doet iets met je, zo blijkt uit het gesprek. Ook al lijken de jongeren dit in eerste instantie te ontkennen. Maarten, fel: „Je moet reclame altijd wantrouwen. Vliegvakantie 39 euro. Maar bij de kleine lettertjes staat natuurlijk enkele reis, exclusief luchthavenbelasting en ga zo maar door.” „Precies”, vult Matthias aan. „Dan zie je een goedkoop mobieltje, maar blijkt dat je dan wel een abonnement van x jaar moet nemen. Ben je nog duur uit.” „Toch zou ik snel Douwe Egberts koffie kopen, want die zendt heel leuke reclamespotjes uit. Dus leuke reclame heeft absoluut positief effect”, geeft Willeke aan. „Da’s waar”, geven ook de andere twee aan.

Verkooppraatje
Reclamemakers en verkopers gebruiken tactieken om ons tot kopen te verleiden, denkt het drietal. Maarten: „’k Had net een mobieltje gekocht, het nieuwste van het nieuwste. Twee weken later werd er weer een nieuwer apparaat op de markt gebracht en werd daar reclame voor gemaakt. Dan voel ik me echt genomen. Bewust gedoseerd aanbieden. Je maakt mij niet wijs dat ze nieuwe dingen niet in één keer kunnen aanbieden.”

En dan heb je nog de verkoperstactiek, vult Matthias aan. „Mensen durven tegen verkopers en aanbiedingen gewoon geen nee te zeggen. Veel verkopers houden een overtuigend commercieel praatje waar sommige mensen geen speld tussen kunnen krijgen.” Willeke neemt het voor de verkopers op. „Ik sta zelf in een kledingzaak en zie soms dat klanten om dingen heen draaien. Vinden ze eerst een blouse geweldig, maar als ze het prijskaartje gezien hebben is-tie opeens niet meer mooi. Zeg dan eerlijk: Dit gaat boven m’n budget. Daar is toch niks mis mee?”

Reclame heeft een te grote rol in deze maatschappij, vindt het trio. Willeke: Het is heel goed voor de economie. Bedrijven maken zo winst. Ook is het goed voor de onderlinge verhouding tussen bedrijven. Als een Connexionbus met een print van de Rabobank door de stad rijdt, levert dat de busmaatschappij geld op en de Rabobank klanten. Een win-winsituatie dus.” „Toch stort de markt zonder reclame heus niet in”, relativeert Maarten. Bedrijven zijn niet puur afhankelijk van reclame gericht op de individuele burger. Netwerken met andere bedrijven levert ook veel naamsbekendheid op en dat genereert weer inkomsten.”

Ideale vrouw
Hebben reclamebeelden invloed op de kledingkeus van de scholieren? Willeke: „Je ziet op bijvoorbeeld billboards de ideale vrouw: slank, hip kapsel, mooie kleren. Toch vind ik vooral m’n eigen smaak en stijl belangrijk. Ik houd gewoon van een merk als Burberry, dus koop ik dat.” Maarten: „En daarmee laat je wel zien dat je niet met de massa meegaat, want op school ben je in je kledingkeus een uitzondering.”

Maarten draagt vooral kleren waarin hij zich goed voelt. „Nikes -hoe populair ook- zijn aan mij niet besteed. Daarin voel ik mezelf echt een asociaal type. Overigens draag ik nu wel een streepjestrui die behoorlijk in schijnt te zijn. Maar die heb ik van m’n vriendin.”

Matthias, wijzend naar Maarten: „Jij voelt je prima met wat langer haar, wat ook wel in de mode is. Maar geef mij maar een kort koppie, dat zit veel lekkerder. Ik hoef er niet zo hip bij te lopen.”