Om vier uur je bed uit voor Máxima
Scholieren in actie tijdens presentaties over migratie en mensenrechten
UTRECHT - „Nu ben ik echt zenuwachtig.” De vwo-scholier kijkt vol spanning naar prinses Máxima, die op hem toeloopt om zijn presentatie over de rechten van de vrouw aan te horen. „Het is een eer dat u hiernaar luistert.” De prinses lacht hem spontaan toe. „Super”, moedigt ze hem aan.
Een enthousiaste prinses Máxima.
Honderden scholieren van middelbare scholen uit de provincie Utrecht waren er vrijdagochtend getuige van. Enkelen waren er zelfs ’s nachts om vier uur voor opgestaan. „Ik moest de ochtendkrant vooraf nog lopen en om halfacht de stand al opbouwen.”
De populaire prinses Máxima opende op de Universiteit Utrecht de slotdag van het scholierenproject Mensenrechten en Migratie en bezocht een presentatiemarkt. Door middel van werkstukken, powerpointpresentaties en gedichten presenteren de jongeren hun ideeën over inburgering, het uitzetbeleid en de zogeheten rechten van de mens.
„Daar komt ze.” Een krachtig applaus klinkt als de prinses de zaal, die gevuld is met jongeren, binnenkomt. Een muziekbandje van het Amersfoortse Farel College neemt het volume over. „Human rights, human rights”, klinkt er door de microfoon. De prinses stopt haar oren niet toe bij de heftige klanken, maar klapt er lustig op los.
Ook bij de presentaties van de leerlingen doet de prinses volop mee. Aandachtig luistert ze naar het groepje dat over de Schipholbrand discussieert. Moesten de nabestaanden van de slachtoffers nu wel of niet terug naar hun eigen land, is de centrale vraag. Nadine van Wilgenburg (16): „De opvang na de brand was onvoldoende, deze mensen hebben recht op hulp, moeten hier kunnen blijven.
„Hebben jullie ook naar de principes gekeken?” vraagt de prinses. „Jazeker, knikt Maan Limburg (17). „Ik vind deze kwestie typisch een zaak waarin wij moreel verplicht zijn deze familieleden een verblijfsvergunning te geven.”
Stoer
„Stoer man, dat de prinses naar onze presentatie kwam”, zegt de 16-jarige Marlous Bontmal achteraf. „Ze kan vanwege de tijd maar vier presentaties bezoeken, en er zijn er veel meer.” „’t Was ook spannend”, vult haar klasgenoot Maan aan. „We hadden eigenlijk een video willen laten zien, maar het geluid was te zacht. Dus toen moesten we improviseren.”
Elders in het universiteitsgebouw is er een verhitte discussie over de uitgeprocedeerde Taïda Pasic aan de gang. Vindt de een dat de 18-jarige Bosnische niet mag worden beloond voor haar negatieve gedrag; een ander roept dat niet Taïda, maar haar ouders blaam treft.
Ook zijn de leerlingen verdeeld over het aanbieden van lessen Nederlands aan asielzoekers. „Hiermee schep je verwachtingen”, vindt een leerlinge van het Christelijk Lyceum in Veenendaal. „Onzin”, zegt een allochtoon meisje. „Mensen hebben het recht om zich te ontwikkelen. Ook ontmoeten ze op school anderen. Ik ken mensen die drie jaar zijn weggestopt in een asielzoekerscentrum. Daarna mochten ze onder begeleiding een boodschap doen.”
„Mensen moeten zelf ook initiatief tonen om Nederlands te leren, sommige ouders praten alleen maar Turks met hun kinderen”, reageert een ander. Een Iraakse jongen relativeert: „Het is niet of Nederlands of Turks. Ik spreek met mijn broertje Nederlands, terwijl mijn ouders Perzisch met hem praten. Je moet de taal van je voorvaderen hooghouden.”
Martin Berk, werkzaam bij VluchtelingenWerk Nederland, trekt de eindconclusie. „Er zijn altijd twee kanten aan een zaak. Jullie zijn een goede afspiegeling van de Nederlandse bevolkingen. Zoveel mensen, zoveel meningen.”
Er zijn nog geen reacties geplaatst.