Geplaatst: 2 mrt 2006 09:46 - Gewijzigd: 2 mrt 2006 09:46

Vergezichten

Boer

Ik ben trots op mijn land India. Zijn naam heeft India van de grote rivier in het noorden, de Indus. Mijn land heeft een democratie. Iedereen heeft dezelfde rechten en plichten.

India is het land met de op één na grootste bevolking ter wereld. Alleen in China wonen meer mensen. Het grootste deel van de bevolking is boer. Twee derde van alle inwoners verdient zijn geld in deze sector. Voor deze mensen betekent boer zijn meer dan voedsel produceren. Het is een ”way of life”. Hun hele leven staat in dienst van hun werk.

Door de groene revolutie, waarbij rijstsoorten zijn ontwikkeld die snel groeien, is het mogelijk de velden heel intensief te gebruiken. Zo gauw de oogst binnen is, wordt er opnieuw geplant. Het doel daarvan is een tekort aan voedsel te voorkomen, wat gelukkig goed lukt.
India, Uma Veeravalli (14)

Bezoek aan Granada
Vorige week ben ik in Granada geweest. Granada is de oudste stad op het Amerikaanse continent. Het is de op vier na grootste stad van het land. Granada, dat trouwens door de Spanjaarden is vernoemd naar hun eigen Granada, ligt aan de rand van het meer van Nicaragua en de vulkaan Mombacho.

Zoals ik al zei, is de stad gesticht door de Spanjaarden en vele malen beroofd door de vaak Nederlandse piraten. Van der Bilt en Blauwveld zijn dan ook namen die hier voorkomen. De stad heeft veel koloniale gebouwen en nog een paar koloniale kerken.

Het meer van Granada is verbonden met de Atlantische Oceaan door de rivier San Juan. Het is het enige meer ter wereld waar de stierenhaai voorkomt. In het meer ligt het grootste eiland ter wereld dat is ingesloten door een land: Ometepe. Granada is werkelijk een bezoek waard!
Nicaragua, Eveling Corrales Gutiérrez (12)

Pinyons
Dicht bij ons is een pijnboompittenfabriek. Pijnbomen krijgen een soort vruchten die lijken op dennenappels. Die heten ”pinyes”. In de pinyes zitten ”pinyons”, die in een nootje zitten. Die kan je eten.

Vaak zijn het immigranten die in de bomen klimmen en de vruchten plukken. Dan brengen ze die naar dat bedrijfje. Daar worden de pinyes in een oven gestopt, waarin ze door de hitte opengaan en de pinyons eruit vallen. Een medewerker legt de pinyons onder een pers, zodat alleen nog de pit overblijft. Banketbakkers gebruiken die.

Begrijpelijk dat die pitjes erg duur zijn! Ze kosten ongeveer 30 euro per kilo. Dus als je dicht bij het bos woont, is het goedkoper om ze zelf te zoeken.
Spanje, Alice Coster (13)