Tekst en foto’s: Riekelt Pasterkamp -  7 feb 2006 10:10 - Gewijzigd: 7 feb 2006 10:10

„Ik heb echt zin om te gaan”

De eerste Nederlandse militairen reizen half maart af naar Afghanistan voor de missie in Uruzgan. Het zijn kwartiermakers, die in de regio kampementen opbouwen. Bijna duizend mannen en vrouwen van de genie, de logistiek en een beveiligingsdetachement. Vier militairen vertellen over hun uitzending.

Naam: M. Dooge
Leeftijd: 21 jaar
Woonplaats: Oosterland
Rang en functie: korporaal, shovelmachinist genie

Eerder uitgezonden: „Nee, wel veel verhalen over andere missies gehoord. Ik zie het wel zitten om de mensen daar een kans te geven.”
Grootste gevaar: „Daar kan ik niet veel over zeggen. Er zijn een aantal kwetsbare punten. We gaan het gewoon proberen.”
Wat bereiken: „Mijn ding doen: meehelpen met de opbouw van kampementen. Daar zijn we als genisten goed in en daar hebben we voor getraind. Achter de kazerne in Wezep is het net een grote speeltuin.”
Reactie van thuisfront: „Ik ben bijna twee jaar militair. Je weet dat je uitgezonden kunt worden. Thuis hadden ze er wel vrede mee.”

Naam: Renate („geen achternaam”)
Leeftijd: 19 jaar
Woonplaats: Steenbergen
Rang en functie: soldaat 1e klasse, chauffeur op een viertonner

Eerder uitgezonden: „Nee, dit wordt mijn eerste uitzending. Ik denk er veel over na, praat er thuis over met vrienden en familie.”
Grootste gevaar: „De Taliban zijn nog aanwezig. Je hebt kans op een hinderlaag. Langs de weg liggen zelf in elkaar geknutselde explosieven. Overal loert het gevaar. We zijn goed bewapend en zullen ons nooit als eenling verplaatsen.”
Wat bereiken: „Stukje bijdragen aan vrede en veiligheid in de wereld. En er een mooie ervaring aan overhouden. Ik heb echt zin om te gaan.”
Reactie van thuisfront: „Mijn ouders staan er niet bij te juichen. Het was best wel even schrikken. Maar ze staan achter me.”

Naam: Henk Morsink
Leeftijd: 49 jaar
Woonplaats: Nijverdal
Rang en functie: kolonel, commandant deployment task force

Eerder uitgezonden: „In 1993 naar Centraal-Bosnië. De strijdende partijen uit elkaar houden. Dat was een pittige missie.”
Grootste gevaar: „Alles wat met de Taliban te maken heeft.”
Wat bereiken: „Ik geef leiding aan de opbouwfase en moet drie kampen bouwen voor mijn opvolger. Het is een complexe zaak. We zijn de eerste tijd te gast op het kamp van de Amerikanen. Daar is goed mee te werken, weet ik vanuit mijn werk op de staf van het Duits-Nederlandse legerkorps in Münster.”
Reactie van thuisfront: „Met mijn echtgenote heb ik er indringend over gesproken. Ze begrijpt mijn drang om op uitzending te gaan. Ze staat er voor honderd procent achter, maar is wel bezorgd. Mijn drie zoons, allemaal militair, zijn best een beetje jaloers.”

Naam: „Liever geen namen.”
Leeftijd: „Ook geen leeftijd.”
Woonplaats: „Nee sorry, vanwege de veiligheid.”
Rang en functie: soldaat 1e klasse, chauffeur

Eerder uitgezonden: „Nee.”
Grootste gevaar: „Mijnen, terroristen; het kan zo veel zijn. Maar even afwachten. Mocht het gevaarlijk worden dan val je terug op je skills en drills, op dat wat je getraind hebt.”
Wat bereiken: „Iets doen voor andere mensen.”
Reactie van thuisfront: „Wat zou u zeggen als uw zoon naar Afghanistan wilde? Je hebt voor dit beroep gekozen, dus moet je het doen. Of ik mijn wapen mag gebruiken? Uit zelfverdediging zeker.”