Geplaatst:23 jan 2006 09:14 - Gewijzigd: 23 jan 2006 09:14

Eerherstel

Tja. Moet je er over beginnen of niet? Het risico dat mensen zeggen: „Hè toe, doe niet zo smerig” is groot. Aan de andere kant: blijft het onderwerp onbesproken, dan woekert de misstand voort. „Zeg er wat van”, zegt iemand. Dat is juist het probleem. Je begint er niet zomaar over. Omdat het te gênant is.

Onderdeel van m’n opvoeding was dat je elke dag een schone zakdoek pakte. Altijd handig. Al was het maar om je bril mee te poetsen. Maar zéker om gedekt te zijn in tijden van niesen of verkoudheid of allebei tegelijk. Niesen doe je te allen tijde in een zakdoek. Die dient daarvoor. En als je verkouden bent, wissel je vaker van textiel.

Het gebruik van die eenvoudige hygiënemaatregel is op z’n retour. Dat zou niet erg zijn, als de stoffen versie dan werd vervangen door de papieren uitvoering. Vanuit het oogpunt van hygiëne is dat bij flinke neusloop zelfs aan te raden. Het aanbod is gigantisch, kijk even rond in de drogisterijafdeling. A-merk, huismerk, zacht, superzacht, meerlagig, met en zonder balsem. Daaraan kan het niet liggen.

Mensen niesen voluit in hun handen, steeds vaker. En pakken daarna de telefoonhoorn. Of willen een pen van je lenen. Of tikken lekker verder op hun toetsenbord. Je hoeft niet aan smetvrees te lijden om daarvan te ijzen. Want in tijden van gedeeld telefoongebruik, flexplekken en andere moderniteiten ben je er mooi aan overgeleverd. Griezelig, niet?

Het kan nog veel griezeliger. Zelfs het gebruik van de handen als vangnet is niet standaard bij zakdoekmijders. De categorie ”vrije niesers” groeit. Van de biologieles heb ik onthouden dat de minuscule druppeltjes -of erger- spontaan tot een meter of vier komen. Ik ontmoet mensen met een zodanig krachtige nies dat ze die limiet waarschijnlijk makkelijk overschrijden.

Soms ben je met iemand in gesprek, zakelijk of voor de gezelligheid. Op je werk of daarbuiten. Als iemand dan doodgemoedereerd in z’n klavieren niest en dan al of niet z’n handen langs z’n broek haalt, is de rest van de ontmoeting voor mij bedorven. Helemaal als vaststaat dat die met een handdruk zal worden afgesloten. Een warme, vochtige hand…

Of er een patroon in zit, in die handen- of vrije niesers? Bij nadere beschouwing wel. Vrouwen steken in dit opzicht zeer gunstig af bij mannen. Ik kan me geen vrouw voor de geest halen die zo goor doet. Bedenk ik wat namen van notoire daders, dan zijn het mannen, de diverse leeftijdsgroepen gelijk vertegenwoordigd.

Kinderen? Bij die groep mag je wat clementie hebben, zeker als het om kleintjes gaat. Maar die kunnen juist weer positief afsteken. Terwijl ik over het onderwerp nadacht, kruiste mijn weg een paar keer die van jonge moeders met hun kroost. Gewetensvol werden snottebellen weggepoetst en werd neussnuiten in de zakdoek krachtig gestimuleerd. Hulde!

Ook in het publieke domein -op straat, in de trein, in winkels- eist de vrije nieser steeds meer ruimte voor zich op. Dan loop je in een winkelstraat en besproeit een passant je ongegeneerd, soms juist doordat hij -hoe beleefd- het hoofd afwendt van een eventuele gesprekspartner. Na zo’n proest houd ik dan een poosje m’n adem in. En de vogelgriep is nog niet eens binnen de grenzen…

Een hartstochtelijk pleidooi voor het eerherstel van de zakdoek lijkt me meer dan gepast.

Gezondheid!

MAX