Geplaatst:18 jan 2006 10:03 - Gewijzigd: 18 jan 2006 10:03

Foto’s maken van leed niet gepast

De foto van een honger lijdend jongetje is gekozen tot de beste krantenfoto van het afgelopen jaar. Foto’s maken van leed is niet gepast, luidt de stelling. Marieke en reageren.

Marieke van der Schans (18), Sprang-Capelle
„Als je het leed en de daarbij behorende emoties van mensen op de foto zet, begeef je je op privéterrein. Gevoelens van mensen zijn er toch niet voor om zomaar in het openbaar te publiceren? Daarmee doe je de ander geen recht.

Ik denk dat het belangrijk is dat mensen zich een beeld kunnen vormen van het leed dat zich in de wereld afspeelt. Maar dat kan ook door het rampgebied zelf te fotograferen, in plaats van de mensen die daar zijn. Of door een foto te maken van mensen die onherkenbaar op de foto staan.

Vaak gebruiken kranten foto’s van mensen in leed om medelijden op te wekken. Toch denk ik dat je daar heel voorzichtig mee moet zijn. Het leed moet geen reclamemiddel zijn waardoor mensen hun portemonnee open gaan trekken. Dan gebruik je het als truc en daar mag het niet voor bedoeld zijn.

Als ik kijk naar de beste krantenfoto van 2005, denk ik: Zo zou ik zelf nooit op de foto willen. Je voelt iets van schaamte om iemand op z’n ’slechtst’ te fotograferen.”

Laurens den Oudsten (18), Hagestein
„Ik ben het niet eens met de stelling. Daar heb ik twee redenen voor. Laat ik duidelijk zijn dat leed heel breed kan worden gezien. Het is niet alleen honger of oorlog. Maar ook bijvoorbeeld tranen die vloeien na de brand in Volendam.

Ik denk dat het fotograferen van leed een functie heeft. Stel dat er geen foto’s waren van de tsunami, dan hadden mensen zich geen beeld kunnen vormen van wat de gevolgen kunnen zijn van zo’n ramp. Zoals een jurylid van de uitgekozen foto ook zei: Eén foto zegt meer dan duizend woorden.

De tweede reden noem ik vanuit een christelijk perspectief. Het leed is niet zomaar een onderdeel van ons leven, maar een straf op onze eigen zonden. Beelden van leed laten ons stilstaan bij het feit dat wij die vrucht van de boom in het paradijs hebben geplukt.

Ik vind dat foto’s van leed niet geschikt zijn voor een wedstrijd. We moeten met afbeeldingen van de gevolgen van de zonde geen prijs in de wacht willen slepen.

Zelf ben ik wel eens naar Roemenië geweest en heb daar vreselijk arme mensen op de foto gezet. Maar wel met een doel: Om in Nederland presentaties te geven over hun situatie en daarmee hen te helpen.”

Vind jij het ook leuk om je mening te geven over een stelling? Stuur dan een mail of brief naar de Achterkrant.