Een diner voor de buurt als toets
Vwo 5 organiseert als schoolopdracht etentje voor omwonenden
ROTTERDAM - „Vijf koffie en drie thee.” Frank geeft de bestelling door aan Arnold, die het vocht in een plastic bekertje tapt. Zeventien jongens en vier meiden van het Wartburg College organiseerden woensdag als opdracht voor het vak management en organisatie een diner voor de buurt.
Donkergroene takken met kerstversiering hangen aan de muren en voor de ramen. Gegons van stemmen klinkt door de aula. Lennart speelt op de piano een kerstliedje. In totaal zijn ruim 72 alleenstaande ouderen te gast van de vwo-5-leerlingen van het Wartburg College, locatie Guido de Brès, in Rotterdam.
„Heeft u een droge witte, wijn?” vraagt een gast aan de ober. „Euh, we hebben J. P. Chenet”, luidt het antwoord. „Ach geeft niet, doe gewoon maar een witte wijn.” De gast krijgt wat hij vraagt. In een plastic beker.
Mevrouw Veltenaar (89) vindt het bijzonder dat de leerlingen het diner organiseren. „Ik heb nog nooit meegemaakt dat ik werd uitgenodigd voor een gratis etentje.”
Haar buurvrouw aan tafel, mevrouw Kuijpers, geniet ook. „Hartstikke leuk toch dat die kinderen dit organiseren? Ik wilde dat ik nog jong was en op deze school zat.”
Jonge blommen
Het diner is gratis voor de bezoekers. Dat moest van de hoofdsponsor, zegt Ewout. Samen met Aart-Jan en Frank zit hij in de pr-commissie van het project. Aart-Jan: „De klas is tijdens de eerste les van het project in groepjes verdeeld. Een groep zorgt voor de decoratie, een andere voor het geld, de voorzitterscommissie houdt alles in de gaten en wij doen de public relations.”
Het drietal vindt het leuk om de opdracht te doen. Frank: „Normaal lees je het allemaal in de boeken. Nu zien we eens hoe het echt gaat.” Aart-Jan: „Het levert ook leuke contacten met de buurt op. Een omaatje vertelde dat ze het zo geweldig vond.” Ewout: „Dit geeft het gevoel dat we met iets echts bezig zijn.”
Begin november startte de klas met het project. Arie en zijn teamgenoten van de commissie financiën zorgden voor de sponsoring. „We hebben achttien bedrijven een brief gestuurd.” Medecommissielid Willem: „Dat leverde bij elkaar ongeveer 2000 euro op.”
Het geld werd onder meer gebruikt om een cateringbedrijf het eten te laten verzorgen. Volgens de zeven dames, -„jonge blommen tussen de 58 en 84”-, aan tafel vier is het voedsel „picco bello in orde. Ik had verwacht dat de leerlingen het zouden koken, maar dit is lekkerder.”
De leerlingen krijgen een cijfer voor de organisatie van het etentje. Welk cijfer dat is? Esther -blonde krullen- heeft geen idee. Haar klasgenoot Esther weet het ook niet. De lerares die het vak geeft en deze avond meehelpt om gasten van drinken te voorzien, weet het wel. „Een goed cijfer, iedereen heeft enorm hard gewerkt en ik heb weinig hoeven doen.” Lachend: „Dat zegt wel genoeg.” En weg is ze weer met haar dienblad.
Er zijn nog geen reacties geplaatst.