Gerald Harbers -  9 dec 2005 10:39 - Gewijzigd: 9 dec 2005 10:39

Leren leven met een lang lichaam

„Mensen schatten me altijd veel ouder dan ik ben.” Saskia Molema uit Zoetermeer is met haar 1,84 meter lang voor een 15-jarige. „Ik kan niet zeggen dat het voordelen heeft, maar ik heb er mee leren leven.”

Samen met haar ouders is Saskia lid van de Klub Lange Mensen, die morgen zijn jaardag viert. „Mijn vader is 2,02 meter, mijn moeder meet 1,85.” De bijeenkomst van de clubleden heeft als thema ”wonen”. „Het gaat erover hoe lange mensen hun woning kunnen aanpassen om problemen te voorkomen.”

Bij Saskia thuis zijn veel dingen aangepast wegens de lengte van de gezinsleden. „Mijn bed is 2,10 meter lang, dat van mijn ouders zelfs 2,30 meter.”

Praktische problemen komt de 15-jarige scholiere vooral tegen op het gebied van kleding en schoenen. „Kleren kopen in mijn maat is erg lastig. Soms loop ik tig winkels in en vind ik nog niets. Of alleen maar truttige dameskleding.”

Lang zijn heeft meer gevolgen. Saskia: „Lange mensen hebben vaak een slechte motoriek en hun spieren lopen achter bij de groei van hun lichaam.”

Een koprol maken is onmogelijk voor Saskia. „Ik heb geen idee waar ik m’n benen moet laten. Een handstand maken gaat echt niet. Mijn gymdocent vraagt wel eens of ik dat wil doen, maar ik begin er niet eens meer aan. Het lukt toch niet.” Ook de samenwerking tussen ogen en handen is bij Saskia „slechter dan bij anderen. Daardoor ben ik zenuwachtig voor elke gymles, omdat meer van me verwacht wordt dan ik kan.”

Door haar lengte is Saskia altijd nadrukkelijk aanwezig, zegt ze. „Niemand kan me over het hoofd zien. Vaak hoorde ik opmerkingen als: „Hé lange.” Misschien niet slecht bedoeld, maar toch. Daardoor had ik best een negatief zelfbeeld aan het begin van mijn puberteit.”

Saskia krijgt bijles om haar motoriek te trainen. „In een groep van acht mensen moeten we allerlei moeilijke oefeningen doen. Bijvoorbeeld zo schrijven dat het op z’n kop in spiegelbeeld is te lezen.” Door de oefeningen en door gesprekken met een psycholoog krijgt de scholier een positiever zelfbeeld. „Ik heb geleerd mezelf te accepteren zoals ik ben. Het is voor mij nu normaal dat ik lang ben.”

Niet altijd is lang zijn nadelig. „In de eerste klas van de middelbare school werd ik niet gepest omdat ze me niet aanzagen voor brugpieper.”