Janine Kraaijeveld - 28 nov 2005 11:44 - Gewijzigd: 28 nov 2005 11:44

Daar sta ik dan

Daar sta ik dan
met m’n rug tegen de muur
op het plekje
dat alleen ik maar ken.

Om me heen
uitgestrekte eenzaamheid
en zo dichtbij
de mensen
bij wie ik wil horen.

Ze grijnzen me aan
en ik sta hier maar
verschopt, verlaten
in een hoek gezet.

Daar sta ik dan
met mijn rug tegen de muur
de enige houvast
die ik nog heb.

Daar sta ik dan
en tracht
met lege woorden
een lege beschrijving te geven
van de pijn
die mijn binnenste
al zoveel jaren
verscheurt.