Geplaatst:24 nov 2005 09:29 - Gewijzigd: 24 nov 2005 09:29

Vergezichten

Straathonden
Hallo, daar ben ik weer, Veronika Babayan. Dit keer gaat het over de straathonden in Armenië, bij ons dus. Ze lopen zomaar door de straten, ’s nachts en overdag. Die honden zijn zo zielig, maar ook gevaarlijk. Je kunt ’s nachts bijna niet slapen, omdat ze altijd blaffen.

Straathonden lopen overal. Je moet altijd voorzichtig zijn omdat ze honger hebben en daarom zomaar kunnen bijten. Vroeger was er een telefoonnummer en als je daarnaar belde, kwamen speciale mensen de straathonden in de buurt ophalen. Maar nu heb je deze service niet meer en hebben mensen nog steeds last van die honden. Jammer genoeg is er nog geen andere oplossing gevonden.

Ik hou heel veel van honden en ik vind deze situatie heel erg. Ik zou willen dat er net als in Nederland een hondenasiel zou zijn.
Veronika Babayan (11)

Strijd
Het is niet makkelijk om jong te zijn in Bulgarije. Het is moeilijk om werk te vinden. Ongeveer een op de vijf mensen tussen de 15 en 24 heeft een baan. Veel jongeren zijn van plan om te emigreren, om zo beter onderwijs en een goedbetaalde baan te vinden.

Het zal minimaal tien jaar duren voor de economie zo goed draait dat iedereen een redelijk loon kan krijgen. Voor jonge mensen is dat een probleem. Zij kunnen niet trouwen, omdat dat veel geld kost. Daarom gaan veel jongeren samenwonen.

Voor christelijke jongeren is het nog moeilijker. Zij proberen ondanks de verwesterlijking van de Bulgaarse samenleving de Bijbelse waarden en normen vast te houden.

Gelukkig worden er kampen georganiseerd voor christelijke jongeren. Daar kunnen ze over hun problemen praten en elkaar in de dagelijkse strijd sterken.
Vera Zareva

Vogelgriep
Vorige week had de leraar bij ons op school het over de vogelgriep. Hij vertelde dat in een aangrenzende provincie al twee mensen aan deze ziekte zijn overleden. Dat maakt ons best wel bang.

Toen de ziekte SARS heerste, zo’n drie jaar geleden, had dat grote gevolgen. Een paar weken mochten we niet naar school en zelfs nauwelijks het huis uit.

We moeten nu oppassen voor kippen. Hier in de stad Baotou heb je die nauwelijks. Maar op het platteland rond de stad heeft vrijwel iedere boer kippen. Heel veel van mijn vriendjes hebben hun moeder al gezegd dat die voortaan geen kip meer moet koken.

Mijn tante woont in een klein dorpje in de bergen, een uur rijden van hier. Zij en haar man hebben diverse kippen. Ze maken altijd heerlijk eten als we op bezoek komen, ook met veel kip. Maar voorlopig wil ik geen kip meer.
Xiaonan Li (15)

Examens
In Nieuw-Zeeland zitten alle examenkandidaten midden in hun examentijd. Elke leerling op de middelbare school heeft vijf of zes vakken gekozen waarin hij of zij examen doet. Elk examen duurt drie uur. Dat zijn natuurlijk enorme stressuren voor de leerlingen die een beetje dwaas op school rondlopen, ofwel: hun best niet zo doen.

Het enige licht dat dan aan het eind van de tunnel te zien is, is de zomervakantie. Na onze examens hebben wij tien weken vrij. Dan kunnen wij lekker in de openlucht werken of gaan hobbyen.

Willen jullie aan ons denken als wij examens doen?
Matthew Bosch (16)