Geplaatst:28 okt 2005 11:11 - Gewijzigd: 28 okt 2005 11:11

Schipperszoon Hans volgt berging op de voet

Al twee weken ligt het binnenvaartschip van zijn vader stil bij een sluis in Noord-Duitsland. Verder varen kan niet, nu de Eems wordt geblokkeerd door een gezonken schip.

Dit is voor mijn vader niet zo leuk”, zegt Hans Verboom (15) uit Werkendam. „Hij had al zeker twee andere ’reisjes’ kunnen doen.”

De vmbo-scholier, die doordeweeks op het schippersinternaat in Werkendam verblijft, volgt de bergingswerkzaamheden van het schip op de voet. Twee weken geleden liep de Ilona-M in dichte mist uit de vaargeul, waarna het in tweeën brak en zonk. Het voorste deel van het schip is inmiddels geborgen, het achterste ligt nog op de bodem.

Hans hoopt vurig dat de stremming snel voorbij is. „Dan kan mijn vader weer aan de slag. Wachten is niks voor hem, al zal hij zich niet vervelen. M’n moeder wil grilraag dat hij de machinekamer een keer schoonmaakt. Wie weet heeft hij daar nu tijd voor.”

De vader van Hans was met zijn schip, de 80 meter lange Amento, onderweg naar Kouderkerk aan den IJssel, toen hij hoorde dat de vaarweg richting Emden was gestremd. „De andere kant op varen ging ook niet: daar is een brug in het kanaal kapot. Samen met tientallen andere schippers zit hij als een rat in de val.”

Hans’ vader heeft het schip aangemeerd bij een steiger voor de sluis van Hüntel. „Gelukkig heeft hij de auto aan de wal kunnen zetten, zodat hij er samen met mijn moeder en de twee kinderen die nog aan boord zijn, op boodschappen uit kan.”

Vorige week, tijdens de herfstvakantie, heeft Hans met zijn vader bij de bergingswerkzaamheden een kijkje genomen. „Het was opkomend water. Daardoor zagen we alleen de stuurhut en de roef boven het water uitsteken. Een apart gezicht. Met bokken probeerden de bergingswerkers eerst de kop te lichten. Toen dat niet lukte, hebben ze de voorkant in tweeën gezaagd. Daarna ging het beter.”

De operatie verloopt moeizaam en dat komt volgens Hans vooral door de zuigkracht van de bodem. „Het achterste deel zit als het ware helemaal vastgeplakt. Er staat bovendien een sterke stroming. Als je het mij vraagt, moeten ze dat stuk ook doormidden zagen.”

Een stremming als deze maakte Hans nooit eerder mee. „Schippers weten dat dit kan gebeuren. Het is vervelend, maar het hoort erbij. Zelf wil ik later ook graag de vaart op. Samen met mijn broers op een eigen schip - dat lijkt me erg leuk.”