„Ik zou zeggen: Grijp de kans”
Linda Quist (15) uit Middelburg en Elselien van Belzen (15) uit Arnemuiden trokken afgelopen week door Bulgarije. Op initiatief van de stichting Kom over en help namen ze met twaalf andere jongeren uit Nederland deel aan de Xperience-reis. Er stond veel op het programma: een bezoek aan twee weeshuizen, het verkennen van een zigeunerbuurt en gesprekken met veel baptistenjongeren. Speciaal voor Yord blikken ze terug.
Waarom ben je meegegaan met de reis?
Elselien: „Ik vond het een uitdaging om naar een land te gaan met een totaal andere cultuur.”
Linda: „Toen ik voor het eerst over de reis hoorde, dacht ik: Ja, dat zou eens gaaf wezen. Je kunt je verplaatsen in de cultuur daar. Ook is het gewoon interessant om te weten hoe de mensen daar leven. Dat was eigenlijk mijn belangrijkste reden.”
Wat vond je van het vliegen?
Elselien: „Supertof. Het was voor mij de eerste keer, maar toch vond ik het niet eng. Je hebt een erg mooi uitzicht vanuit de lucht.”
Linda: „Ik had nog nooit gevlogen, dus ik was best wel zenuwachtig. Maar nadat we eenmaal in het vliegtuig zaten, was dat gevoel helemaal weg. Het opstijgen en landen vond ik erg gaaf.”
Wat sprak je het meest aan in Bulgarije?
Elselien: „Het grote verschil tussen arm en rijk. De ene dag loop je in een zigeunerbuurt en de volgende dag door de duurste straat van Bulgarije. Ook het bezoek aan twee weeshuizen sprak mij erg aan. Door een beetje aandacht te geven aan de kinderen, maak je hun dag al goed.”
Linda: „De zigeunerfamilies. Als je ziet in welke omstandigheden ze leven, moeten we blij zijn dat we het in Nederland zo goed hebben. De huizen waarin de zigeuners wonen, kun je nauwelijks huizen noemen. Het zijn meer krotten, met een of twee kamers voor een gezin.”
Wat sprak je het minst aan?
Elselien: „Ik denk de kerkdienst van de zigeuners. We moesten drie kwartier luisteren naar een preek in een taal die we totaal niet verstaan.”
Linda: „Eigenlijk was er niets wat me niet aansprak. Het is allemaal zo anders dan in Nederland: veel armer en onhygiënischer. Alles was indrukwekkend.”
Wat heb je geleerd tijdens de reis?
Elselien: „Je leert de zaken die wij in Nederland hebben meer waarderen, zoals het eten. Ik denk ook aan luxe zaken zoals een badkamer.”
Linda: „Dat je blij moet wezen met wat je hebt. Wij hebben in Nederland zoveel… En eigenlijk denken we niet eens aan hoe het in arme landen is. We geven veel geld uit voor onnodige dingen, terwijl ze in weeshuizen bijvoorbeeld veel geld kunnen gebruiken.”
Wat heeft je het meest geraakt?
Elselien: „De armoede die ik tegenkwam, vooral bij de zigeuners. Ze leven met een heel gezin in een kamertje van ongeveer 4 bij 6 meter. De lucht was er ook erg ongezond.”
Linda: „Dat de kinderen in de weeshuizen straalden van geluk, toen wij ze snoep en speelgoed kwamen brengen. Ook zagen we bedelaars langs de weg. Iemand van onze groep gaf een vrouw een koekje. De blijdschap straalde van haar gezicht.”
Wat zul je in Nederland weer missen?
Elselien: „De mooie natuur en de goedkope prijzen.”
Linda: „De gastvrijheid van de Bulgaren. De mensen in Bulgarije zijn ook vriendelijker dan in Nederland. Als we met de hele groep ergens stonden, was er altijd iemand die wat aan ons vroeg. In Nederland zouden we denken: Wat doen die mensen hier, maar we zouden niets zeggen.”
Zou je de reis nog een keer willen overdoen?
Elselien: „Zeker weten! Het was erg gezellig met de leiders en de groep. Bulgarije is ook een mooi land. Bovendien weet je nu ook al een beetje hoe alles in elkaar steekt, dus dat is mooi meegenomen.”
Linda: „Echt wel! We hebben Bulgarije niet eens helemaal verkend. Ook zou ik sommige mensen uit Bulgarije nog een keer willen spreken. Wie weet, volgend jaar?”
Zou je de reis aan anderen aanbevelen?
Elselien: „Ja, zeker. Je kunt er veel van leren, je beleeft van alles en je ontdekt steeds nieuwe dingen. Zo’n reis is erg indrukwekkend, maar ook heel mooi.”
Linda: „Het is zeker aan te bevelen. Het is goed voor je Engels en je leert er superveel van. ’t Is reuze interessant. Ik zou zeggen: Grijp de kans als er weer een Xperience-reis wordt georganiseerd.”
Welke acties ga je nu houden voor Kom over en help?
Elselien: „We hebben al broodjes frikadel en kroket verkocht. Ook willen we nog een oliebollenverkoop houden en een presentatie op school geven.”
Linda: „We hebben een broodjesverkoop gehouden. Die actie bracht al ruim 600 euro op, maar daar moeten nog wel de inkoopkosten vanaf worden getrokken. Ook houden we een oliebollenverkoop en ga ik presentaties geven, waaronder in Ridderkerk. Met het geld steunen we de bouw van een nieuwe baptistenkerk in Petrich.”
Heb je alles verteld over de reis wat je erover zou willen zeggen?
Elselien: „Het was een hele mooie reis met veel belevenissen. Je doet zo ook veel ervaringen op, bijvoorbeeld in het weeshuis. Kinderen stralen gewoon als je ze even aanraakt. Dat is echt iets onbegrijpelijks voor ons. We konden er dan ook niet makkelijk wegkomen, omdat de kinderen in een groepje achter ons aankwamen.”
Linda: „Tja, er valt zoveel over te vertellen… Ik wil nog wat over de kerkdienst zeggen. De dienst in Bulgarije is zo anders dan bij ons (ger.gem.). Toen wij zondag in de kerk waren, troffen we het. Er was net een doopdienst. De mensen van ongeveer 20 tot 45 jaar werden ondergedompeld. Daarna was er Heilig Avondmaal. Dat doen ze ongeveer een keer in de maand. Er werden foto’s gemaakt tijdens de dienst, ook zongen de mensen veel. Voor in de kerk stonden allerlei muziekinstrumenten en daar werd druk op gespeeld.
Na de dienst praatten we nog wat na met de jongeren en aten we gezamenlijk. Over het eten gesproken: dat is echt heel anders dan in Nederland. Veel vetter en zo. Ook eten ze in Bulgarije minder groente dan bij ons. De maaltijden die we kregen, waren vaak lauw of zelfs koud. Dan is het toch minder lekker. Maar al met al was het een supergaaf weekje. Ik vond het jammer dat het zo snel voorbijging.
Wat we voor de rest gedaan hebben, lees je op onze website: http://xperiencebulgarije.web-log.nl/”
Zie ook: Snuffelen, knuffelen en buffelen