Kees van den Hoven -  7 okt 2005 20:32 - Gewijzigd: 7 okt 2005 20:32

Gabberhand en porren in de zij

GORINCHEM - De duimen haken ineen, vingers volgen. Pats. Twee gebalde rechtervuisten treffen elkaar. Een kletsende klap met vlakke hand op eigen borst volgt. „Soms geven we ook nog een stoot op de schouder als begroeting.”

Lydia Verhoef en Bas van Genderen geven elkaar de hand.

„Ding-dong.” De bel geeft het begin van de middagpauze aan in de Gomarus Scholengemeenschap in Gorinchem. Tientallen leerlingen drommen richting de garderobe. Bas van Genderen (14) begroet Geert van Helden (15). Het tweetal haakt de vingers in elkaar en slaat met vlakke hand op eigen borst. Bas lachend: „Noem het maar een gabberhand.”

Twee moslima’s omhelzen elkaar.

Die begroeting is zelfs bekend bij koningin Beatrix. Vorige week omhelsde rapper Ali B. de vorstin en haakten ze de vingers in elkaar.

De hiphopper bracht zijn ’eigen’ groet. Ieder land en elke cultuur heeft zijn eigen manier van begroeten. De Maori’s in Nieuw-Zeeland drukken elkaar de neus als ze een bekende tegenkomen.

Een onbekende vrouw kust de Britse premier Tony Blair.

Lydia Verhoef (15) geeft nooit een gabberhand: „Ik geef sowieso nooit een hand, alleen aan de predikant. Ik zeg vaak alleen „hoi.”” Mariska van Zanten (14) begroet haar vriendinnen op een heel andere manier. „We porren elkaar van achteren met twee handen in de zij.” Lachend doet ze het voor bij Lydia. De laatste springt verschrikt opzij.

Conciërge
Onbekenden worden door het viertal anders begroet. Lydia: „Als ik op vakantie ben, geef ik onbekenden wel een hand. Daarbij stel ik me gelijk voor.” Bas en Geert knikken instemmend. Bas: „Ik noem altijd mijn voor- en achternaam.”

Secretaris generaal Kofi Annan van de Verenigde Naties neust met een oorlogspriester van het Maorivolk in Nieuw Zeeland.

Jongeren begroeten elkaar anders dan volwassenen. Volgens Lydia is dat logisch. „Ouderen zien het nut van een ritueel niet in.” De scholiere heeft er geen moeite mee om informeel met docenten om te gaan. „Ik zeg gerust „Hé” tegen leraren die een jaar of twintig zijn.”

Minister Verdonk verwelkomt ‘nieuwe’ Nederlanders die net hun nationaliteit verworven hebben.

Volgens Mariska veranderen de rituelen in de loop der jaren. „In de eerste klas gaven we elkaar drie zoenen, een jaar geleden was omhelzen gewoon en nu is de gabberhand normaal.”

De meiden geven bekenden die ze langere tijd niet hebben gezien een speciale behandeling. Lydia: „Ik omhels hen en dan draaien we een rondje.”

Om het einde van het gesprek aan te geven, geven de vier leerlingen een hand. Van de conciërge krijgen ze een briefje om later in de les te kunnen verschijnen.