Geplaatst: 1 okt 2005 09:20 - Gewijzigd: 1 okt 2005 09:20

Werkloos en waardeloos

Vierenveertigduizend jongeren onder de 23 jaar zijn werkloos. Dat zei Hans de Boer, voorzitter van Taskforce Jeugdwerkloosheid deze week. Pieter (21) is werkloos. „Ik voel me waardeloos, ja.”

Hoelang ben je werkloos? „Ik zit ongeveer drie jaar in deze situatie. Af en toe heb ik werk. Meestal een paar weken, soms een paar maanden. Dan zit ik weer weken zonder werk. De laatste keer dat ik een werkgever had was in juli. Dus inmiddels zit ik al drie maanden thuis.”

Hoe is deze situatie ontstaan? „Na de middelbare school, waar ik vmbo elektrotechniek volgde, werkte ik anderhalf jaar op een leerwerkplaats. Elke week ging ik één dag naar school. Door privé-omstandigheden -meer wil ik er niet over zeggen- stopte ik met de opleiding. Toen ben ik ontslagen bij het bedrijf.

Via uitzendbureaus vond ik andere baantjes bij productiebedrijven. Maar werkgevers hadden steeds minder werk en dan hadden ze mij niet meer nodig.”

Wat doe je op een dag? „Meestal sta ik ’s ochtends rond een uur of negen op. Ik ga dan via internet op zoek naar vacatures. Als ik iets geschikts zie, vraag ik meer informatie en stuur ik een sollicitatiebrief. Minimaal één per week. Dat is verplicht. Maar soms wel twee op een dag.

Af en toe help ik mijn moeder met een klusje, ik doe de tuin voor haar of haal een boodschap.

Soms klus ik aan mijn auto, als mijn portemonnee dat toestaat.”

Hoe groot is jouw uitkering? „Op dit moment niets. De laatste keer dat ik geld kreeg was op de dertiende van de vorige maand. Mijn uitkering is gestopt omdat ik geen langdurig arbeidsverleden heb opgebouwd. Want hoe meer dienstjaren, hoe langer de uitkering. Maar misschien is het een administratieve fout.

Ik kreeg het minimumloon van een zestienjarige. Dat is ongeveer 500 euro per maand. Daarvan gaan mijn verzekering, de wegenbelasting voor mijn auto en telefoonabonnement af. Ik hou zo’n 275 euro over. Van dat geld koop ik mijn kleren, ga ik uit en betaal ik de benzine.” Lachend: „Als ik geld overhoud om een paar sokken te kopen, is het veel. Gelukkig woon ik bij mijn ouders, ik hoef dus geen kamer te huren.”

Praat je er met hen wel eens over? „Natuurlijk. Bijna elke dag zeggen ze: „Doe iets.””

En met vrienden? „Af en toe, maar zo min mogelijk. Ik schaam me ervoor dat ik werkloos ben. Soms zeggen ze: „Daar heb je Koos werkloos.”

Hoe kijk je naar jezelf? „Ik voel me waardeloos, ja. Ik zit vast in deze situatie. Soms denk ik ’s ochtends als ik uit bed stap: Ik zie wel waar vandaag het schip strandt. Toch blijf ik het proberen.”

Waar ben je naar op zoek? „Naar een leerwerkbaan. Per week één dag naar school en vier dagen werken als monteur elektrotechniek.”

De naam van de geïnterviewde is gefingeerd.