Petra Jongeneel -  2 sep 2005 15:01 - Gewijzigd: 2 sep 2005 15:01

Veraf en toch dichtbij

Lydia voelt zich verbonden met landgenoten in New Orleans

ROCK VALLEY - Wateroverlast, schietpartijen, grootschalige plunderingen. Het leed in New Orleans en omgeving is niet in woorden uit te drukken. Lydia de Leeuw (18) uit Rock Valley: „Ook al woon ik 1200 mile van het getroffen gebied vandaan, toch voelt het dichtbij. Het zijn m’n landgenoten.”

Telefoneren met het getroffen gebied is uitgesloten. Het netwerk ligt volledig plat. Een enkele voicemail meldt dat er op dit moment echt niet opgenomen kan worden.

Een en al chaos en wanhoop heerst in New Orleans. Volgens Amerikaanse nieuwszenders vrijdag zijn er nog 50.000 tot 60.000 mensen die moeten worden geëvacueerd. Circa 25.000 van hen zitten in een stadion zonder werkende toiletten, met te weinig drinkwater en in een ondraaglijke hitte. In het complex is de spanning te snijden. Vluchtelingen vechten. En de eerste groepen zijn al vertrokken om wadend door de overstroomde straten een ander onderkomen te zoeken.

Lydia de Leeuw uit Rock Valley hoorde het eerste nieuws uit New Orleans op school. „De lerares vertelde hoe de orkaan Katrina heel de stad had verwoest. Vanaf dat moment keek ik elke dag op internet en dook ik in de krant om de headlines te volgen.”

Het schokte Lydia dat haar landgenoten zo getroffen waren. „De ramp komt daardoor dichtbij. Ik voel me verbonden met de slachtoffers puur omdat ze, net als ik, in een van de Amerikaanse staten wonen.”

Veel slachtoffers gaan plunderend de straat op. Lydia: „Als ik zelf in zo’n situatie zou komen, zou ik er ook alles aan doen om in leven te blijven. Op zo’n moment denk je niet: Kan dit wel of niet? Het gaat om leven of dood.”

Op school levert de ramp genoeg gespreksstof op. „Elke dag aan het begin van de les praten we klassikaal over het laatste nieuws in New Orleans. We vullen elkaar dan aan en blijven zo op de hoogte. Ik ben niet 24 uur per dag met de ramp bezig, maar het leeft wel.”

De betrokkenheid vanuit Rock Valley is groot, vindt Lydia. „Het voelt een beetje als de situatie na 11 september. Ik heb mensen de afgelopen week vaak tegen elkaar horen zeggen: „I feel so sorry for those people.” De mensen in Rock Valley maken zich zorgen en zamelen geld in voor hulp. Ook sturen ze eten naar de getroffen gebieden.”

„In de enorme chaos die er heerst kan ik zelf weinig betekenen voor de slachtoffers. Het beste wat ik kan doen, is bidden. Daar help ik de ander het meest mee.”