Geplaatst:26 aug 2005 14:28 - Gewijzigd: 26 aug 2005 14:28

Engels leren in de kas

In vier weken tijd de Engelse taal onder de knie krijgen. Dat was het streven van de Scherpenzeelse Willemine van Weelden (17).

Willemine (l.) met haar nicht Janneke.

Samen met haar 16-jarige nicht verbleef zij een maand in de Canadese stad Chilliwack om in kassen de handen uit de mouwen te steken.

„Een hele belevenis, best spannend”, zo omschrijft Willemine haar Canadese vakantietijd. „We zouden bij een voor ons onbekend gezin met zes kinderen verblijven. Dan is het van tevoren gissen hoe het daar zal zijn.”

Het werk in de anthuriumkassen beviel Willemine prima. „Twee dagen per week gingen we bloemen snijden. Vervolgens moesten we de snijbloemen stuk voor stuk meten met een liniaaltje en onderverdelen in bijvoorbeeld medium of large. Nadat we de bloemen ook een kwaliteitsbeoordeling hadden gegeven, verpakten we ze en gingen ze naar de veiling.”

De taal heeft zij in Chilliwack prima kunnen leren. „Zowel thuis als op het werk spraken we continu Engels. Dan leer je snel.”

Verschillen met Nederland kan Willemine volop noemen. „Alleen het eten al. Aardappels met groenten heb ik daar niet gegeten. Wél kregen we maïs met salade, en vooral veel hamburgers en hotdogs. En elke avond kwamen er chips en popcorn op tafel. Ontbijtproducten kennen ze alleen maar in enorme verpakkingen. Potten pasta zijn vier keer groter dan in Nederland. Ze kopen daar namelijk in grote hoeveelheden in omdat ze vanwege de grote afstanden maar één keer per week boodschappen doen.”

Ook vindt Willemine Canadezen erg familiair. „Ze ondernemen veel activiteiten met vrienden en kennissen. Dan een barbecue, dan weer een zwemavond…”

„Elke dag was een hoogtepunt”, zegt de enthousiaste Willemine. „Normaal gesproken werk ik in de vakantie voor geld. Nu kreeg ik er veel extra’s bij: de taal, de cultuur en kennis over snijbloemen.”