Petra Jongeneel - 20 aug 2005 08:56 - Gewijzigd: 20 aug 2005 08:56

Op je werk onbeperkt ijs eten

Henk-Jan Ebbers (16): Er ligt hier voor een miljoen euro in de vriezer

Een betere vakantiejob kun je je op een warme zomerdag niet wensen. Werken in een ijsfabriek: koele temperaturen en een prima plek voor een koud tussendoortje. Vakantiewerker Henk-Jan Ebbers: „Er zitten dagen tussen dat ik vijf ijsjes naar binnen werk.”

”De Hartog, ijsbereiding BV” prijkt er boven de ingang van de fabriek in Doetinchem. De zoete geur is bij binnenkomst direct te ruiken. Aardbeien, banaan, welke smaak is het? „Vanille”, helpt Henk-Jan. „Die smaak verkopen wij het meest.”

De 16-jarige Doetinchemmer komt dit jaar niet voor het eerst bij het ijsbedrijf over de vloer. Vorig jaar werkte hij daar tijdens de vakantieperiode ook. „Ze vroegen me twee jaar geleden al, maar toen was ik iets te jong.”

Inmiddels is Henk-Jan ook buiten vakantietijd elke zaterdag in de ijsfabriek te vinden. Uitbreiding van het aantal uren staat op de planning. „We hebben sinds kort een nieuwe baas. Hij vroeg of ik ook in de avonduren kon komen. Maar dat moet ik nog even zien, hoor!”

Henk-Jan wijst een plekje aan in het kantoor dat grenst aan de werkplaats. „Bij die machines is het zo’n lawaai. Daar gaan we zo een kijkje nemen.”

Vol enthousiasme steekt Henk-Jan van wal. „We leveren ons ijs vooral aan groothandels. Dagelijks brengen we met een busje de vaste bestellingen rond. Via de groothandelaren gaat het ijs voornamelijk naar restaurants. Supermarktketens kopen sneller in bij de grote ijsfabrieken als Hertog IJs.”

Blokken boter
Elke werkdag is Henk-Jan om 08.00 uur paraat. „Eerst starten we de machines op. De rest van de dag spuiten we ijs in bakken, brengen deze naar de diepvries, vullen daar de pallets en zetten bestellingen voor klanten klaar.”

De meest secure bezigheden doet de baas zelf. „Het is belangrijk dat we de ingrediënten die in de ijskookmachine moeten, zorgvuldig afwegen. Je hebt het dan wel over minimaal 25 kilo suiker en enorme blokken boter. Voor elke smaak ijs is er een andere hoeveelheid nodig, te vinden in ons receptenboek. Voor het samenstellen is iemand nodig die genoeg ervaring heeft.”

„Zullen we even een kijkje nemen bij de machines?” Getooid met een papieren pet, voor de hygiëne, loopt Henk-Jan de werkruimte in. Een tweetal meiden zit achter een tafel. De een houdt een lange slang beet waaruit bruin ijs komt. Bak voor bak spuit ze vol. Haar collega pakt de bakken aan en zorgt dat het ijs wordt verpakt.

Op dat moment heeft het ijs al een lange weg afgelegd. „Dit is de ijskoker.” Henk-Jan wijst naar een enorme machine waar de temperaturen oplopen tot 83 graden Celsius. „Alle ingrediënten worden daar vermalen en gepasteuriseerd. Na twee tot drie uur koken gaat de massa via een slang naar het rijpingsvat met een temperatuur van 7 graden. Minimaal zeven uur later komt het ijs via een andere slang in de vriesmachine. En daarvandaan is het spuiten geblazen in de daarvoor bestemde ijsbakken.”

Chocolade-ijsco
Ondertussen meldt een klant zich buiten bij het ijsstandje. Henk-Jan loopt erop af. In de fabrieksruimte houdt hij een hoorntje onder de ijsslang en brengt de chocolade-ijsco naar de wachtende klant. „Voor 50 eurocent kunnen de mensen hier aan de deur een ijsje kopen. Dat loopt in de zomermaanden best.”

Merkt Henk-Jan nog iets van de koele zomer? „Dat valt mee. De groothandels werken met vaste hoeveelheden. Alleen als het mooi weer is, bestellen ze bijvoorbeeld een halve pallet extra, zo’n zestig 5-literbakken.”

Een ronde door de vriezer, bij een temperatuur van 22 graden onder nul, mag niet ontbreken. Henk-Jan, wijzend naar de metershoge pallets met dozen ijs: „Hier ligt voor 1 miljoen euro. Het is ook de buffer voor de periode na vakantie. Dan werken hier minder krachten, dus moet het bedrijf het van de voorraad hebben.”

Voor een tussendoortje hoeft de vakantiewerker niet ver te grijpen. „Je mag net zo veel ijs eten als je wilt. Er zitten dagen tussen dat ik er vijf naar binnen werk.” Over smaak valt niet te twisten. „We hebben consumptie-ijs, sorbetijs en roomijs. Dat laatste is het lekkerst.”

Lekkerder dan bij andere ijsverkopers? „Als ik met de ogen dicht vijf willekeurige ijsjes eet, haal ik die van ons er steevast tussenuit.”

Dit is het laatste deel in de serie Vakantiewerk.

Dit artikel staat in Magneet.