Sport om zo weinig mogelijk te betalen
Adriaan: Niet zo laag bieden dat je de ander benadeelt
APELDOORN - Onderhandelen. Voor de één is het not done, de ander slaat er gretig een slaatje uit en wil het onderste uit de kan hebben. Het fenomeen hoort niet alleen bij Verweggistan. Vijftien procent van de Nederlanders dingt af in kledingzaken.
Nederlanders die afdingen doen dat niet uit geldgebrek, maar als een sport om zo weinig mogelijk te betalen. Dit blijkt deze week uit cijfers die marktonderzoeker GfK in opdracht van modevakblad Textilia presenteerde. Afdingen komt het vaakst voor in de zelfstandige modezaken. In de grote steden wordt minder van de prijs afgedaan. Dat komt door het grote aantal winkelketens. Consumenten durven eerder te onderhandelen over de prijs als ze persoonlijk contact met de eigenaar of vaste klant zijn.
Leonie Boone (18) uit Middelburg woont op een schip dat in de haven ligt. Op dat schip is ook de grote watersportwinkel van haar ouders gevestigd, die voornamelijk is gericht op de zeil- en motorbotenbranche. Regelmatig helpt Leonie mee in de zaak, waar dagelijks gepingeld wordt. Ze vindt afdingen als het om grotere bedragen gaat niet vreemd.
„Wij hanteren de adviesverkoopprijs of lager voor onze waren. Sommige winkels beginnen met een hogere marge op hun producten. Later wordt de prijs naar beneden bijgesteld bij aanbiedingen. Toch vind ik het vrij logisch dat je onderhandelt bij grote bestedingen. Bij een doorsnee winkel hoort het niet, bij kleine bedragen vind ik het zelfs onfatsoenlijk. Als een klant bij mij wil onderhandelen, vraag ik meestal aan pa en ma of ze instemmen met dat lagere bedrag. Of de prijs omlaag kan, hangt af van het soort artikel dat men koopt. Bij een gps en een radar krijgt men altijd korting. Maar stel dat iedereen zou afdingen, wat zouden wij dan nog verdienen?”
Adriaan van Beek (16) uit Uddel vindt het fenomeen onderhandelen niet slecht. Hij doet het zelf ook geregeld. „Enkele weken geleden kocht ik op de markt tien boeken waarop ik 10 procent korting kreeg. Op de markt moet het wel kunnen, vind ik. Maar niet in de supermarkt. Dat zou een rommeltje worden.” Adriaan had tijdens de vakantie uitgebreid met pingelen te maken. „Ik was vorig jaar in Italië en daar hoort afdingen tot de cultuur. Er lopen daar veel straathandelaren, zij willen bijvoorbeeld gipsen beeldjes verkopen die volgens hen van echt marmer zijn. Ze beginnen dan met een prijs van 30 euro, maar kunnen zakken tot 7 euro.”
De Uddelenaar weet precies hoe het werkt: „Je praat eerst wat van de prijs af. De verkoper noemt dan een hoger bedrag, waarna jij daar met een lager bedrag tussenin gaat zitten. Kan-ie daar niet mee akkoord gaan, dan moet je weglopen. Als hij achter je aan komt, weet je dat het bedrag nog lager kan. In Rome is het gebruikelijk dat er 70 procent van de prijs af kan. Ik vind dat je niet zó laag moet gaan zitten dat je de ander benadeelt.”
Er zijn nog geen reacties geplaatst.