Gerald Harbers - 16 jul 2005 08:50 - Gewijzigd: 16 jul 2005 08:50

Van bril tot beugel

Vreemdste voorwerpen belanden bij conciërge

VEENENDAAL - In het berghok staan vijf grote blauwe plastic tassen. Conciërge Eddy van de Weerdhof pakt er een en houdt die ondersteboven. Een rode jas, twee Adidas-schoenen en twee volle gymtassen rollen eruit.

Gevonden voorwerpen.

De vijf zakken en een kistje sieraden vormen de oogst aan gevonden voorwerpen van een halfjaar op het Ichthus College in Veenendaal.

Eddy van de Weerdhof en zijn collega Rinie de Leeuw, conciërges van de scholengemeenschap, zien af en toe de vreemdste gevonden voorwerpen op hun bureau.

Wat dan? De Leeuw: „Een leerling stond hier met een beugel. Het ding is later wel opgehaald. Maar hoe je zoiets kunt kwijtraken, is mij een raadsel.” Van de Weerdhof: „Het vreemdste wat ik ooit zag, is een paar skates. Daarop kom je naar school, dan moet je toch ook weer op dezelfde manier naar huis?”

Welke voorwerpen worden er verder bij jullie gebracht? Van de Weerdhof: „Gymtassen vol spullen, jassen, boeken. Na de sportdag in Winterberg, waar wordt geskied, blijven er altijd sneeuwbrillen en handschoenen achter. Zelfs een paar snowboots. Kijk, in dit kistje bewaren we de gevonden sieraden. Nu hebben we vier horloges en tientallen zilveren kettinkjes en nepsieraden. Ook vinden we soms brillen en mobieltjes.”

Wat gebeurt ermee? „Jassen hangen we twee maanden aan de kapstok. Eén keer per maand houden we een uitstalling. We leggen de gevonden spullen op tafels in de grote gang. Iedereen kan ze dan bekijken en het zijne er uithalen. Wat dan na een paar maanden overblijft, gaat naar Roemenië. Sieraden en mobieltjes gaan daar trouwens niet naartoe. Horloges en waardevolle kettinkjes en ringen worden na een tijd verkocht. De opbrengst gaat ook naar een goed doel. De mobieltjes gaan naar de technische dienst. Brillen blijven hier. Die worden nog wel eens gebruikt.”

Waarvoor? „Docenten vergeten soms hun bril. Als ze opdrachten moeten nakijken, vragen ze er hier wel eens een te leen.”