Gerald Harbers -  9 jul 2005 00:31 - Gewijzigd: 9 jul 2005 00:31

Winnaars Magneet-wedstrijd in Londen dag vóór aanslagen

Janine (16): God heeft ons gespaard

Mijn Big Ben!

Geerten wilde z’n moeder bellen vanuit een Engelse telefooncel. Jaap had voor Engels een 4 op zijn eindlijst en wilde in die taal spreken. Van een eenregelige vraag tot een verhaal van twee A4’tjes. Magneet kreeg de tientallen inzendingen binnen van mensen die graag naar Londen wilden.

Janine Labee (16) uit Groot‑Ammers verzon uiteindelijk de leukste reden om een dag naar Londen te mogen.

Ik ben verliefd…
Zwaar verliefd…
Sinds ik je voor het eerst zag
Vorig jaar op werkweek
Het was liefde op het eerste gezicht…
Ik denk elke dag aan jou…
Ik mis je…
Mijn Big Ben!

APELDOORN - Een dag voor de aanslagen liepen we er nog. Met z’n drieën waren we woensdag in Londen, maakten we een uur lang kriskras gebruik van de ”underground”. Magneet-prijswinnaar Janine Labee en haar vriendin Toos Hogendoorn, beiden 16, bezochten de Engels hoofdstad omdat Janine een prijsvraag van Magneet gewonnen had.

Toen ik de volgende ochtend wakker werd gebeld en van de aanslagen hoorde, dacht ik eerst dat het een grapje was. Het bleek helaas waar. Het kippenvel stond op mijn armen. Een collega zei tegen me: „Je mag God wel op je knieën danken.”

Janine Labee uit Groot-Ammers: „De buurman zei dat we naar de radio moesten luisteren. Toen ik het nieuws hoorde, heb ik gelijk mijn vader op zijn werk gebeld.

Het is een raar idee dat je daar de dag voor de aanslagen bent geweest. Ik ben ook heel blij dat we er woensdag waren, en niet donderdag. Ik had niet geweten wat ik had moeten doen.

Ik ervaar het als een wonder dat wij er niet waren tijdens de aanslagen. God heeft ons gespaard. Mijn omgeving ziet het als iets bijzonders dat het zo is afgelopen.

Nu ik er zelf geweest ben, is het makkelijker om me een voorstelling van de chaos en de paniek te maken.

Woensdag waren alle mensen in de metro blij omdat Londen de olympische spelen in 2012 mag organiseren. Iedereen was opgewonden. Een dag later was iedereen verdrietig en geschrokken vanwege de aanslagen.

Ik blijf het nieuws over Londen zeker volgen. Zeker, omdat ik me er nu betrokken bij voel.”

Toos Hogendoorn uit Waarder: „Xit bij radio: aanslagen in Londen op metro’s en bussen xxx j.” Dat stond in het sms’je dat ik van Janine kreeg. Ik heb toen gelijk de radio aangezet.

Ik moest wel drie keer slikken toen ik hoorde dat het echt was. Ik ben blij dat ik thuis ben.

Het nieuws volg ik voortdurend. De radio staat de hele tijd aan behalve als ik in bed lig of telefoneer. Het raakt je wel als je er net een dag van tevoren geweest bent.

Inmiddels heb ik mijn vriend gebeld. Hij is ontzettend blij dat ik woensdag en niet donderdag in Londen was.

Raar, woensdag holden we nog door de gangen van de metrostations, om de laatste trein naar de boot te halen. Nog geen twaalf uur later werden daar de bomaanslagen gepleegd.”

Dit artikel staat in Magneet.