Bastogne boeit
Detector stuitte op het geraamte van een Amerikaanse soldaat
Daar gingen de prijswinnaars van de gedichtenwedstrijd. Bepakt en bezakt in een oud Peugeootje. Op weg naar Bastogne, het gebied waar duizenden Amerikaanse militairen werden gedood door het Duitse leger. Waar de Slag om de Ardennen tot op de dag van vandaag onderwerp van gesprek is. Maar waar ook het dagelijks leven voor de gemiddelde Belg doorgaat. Althans, de frituurpannen in snackbar La Friterie draaien nog steeds overuren. Vandaag een terugblik van Linda, Marion, Pauline en Germijn op een tweedaagse reis naar Bastogne.
„Dat was een vroegertje en lang wachten! Stonden we daar om halfacht op station Amersfoort. Maar we hadden om halfnegen pas afgesproken. Gelukkig kwamen Magneet-redacteur Petra en de twee andere prijswinnaars, Pauline en Germijn, al snel. Marion moest wel heel erg wennen aan de naam van Germijn. „Ik verstond gewoon Germaan.”
Toen was het op naar Bastogne (België), naar het Historical Centre. Daar kreeg je een soort telefoon. Als je een cijfer intoetste van voorwerpen achter de vitrines, kreeg je daarover informatie te horen.
Buiten was er een groot monument in de vorm van een ster met de namen van de Amerikaanse staten erin gegraveerd. Dat was echt mooi.
We zijn ook de winkelstraat en een woonwijk van Bastogne in geweest. Veel huizen in Bastogne zijn niet goed onderhouden. Overal zaten dikke barsten in de muren en soms stonden er platen tegen het huis aan en die waren ook helemaal kapot.
In Clervaux gingen we in een mooi restaurantje eten. Maar op de menukaart stond niet echt veel soeps… Na het eten gingen we nog even toeren door de bergen.
De volgende morgen gingen we naar Wirtzfeld (België). Vanaf daar zouden we met buitenlandredacteur Dick Tromp en een gids de bossen van Wahlerscheid ingaan. Maar na een halfuur wachten, kwamen zij nog niet opdagen. Toen Petra probeerde te bellen, kreeg ze eerst een Belg aan de lijn, oeps, vergeten vooraf 0031 te draaien. En wat bleek? Dick en de gids stonden al een halfuur aan de andere kant van het hotel te wachten…
In het bos kwamen we bij een grote open plek waar tijdens de oorlog verschrikkelijk hard is gevochten. De Duitsers stonden destijds op dezelfde berg als wij. De Amerikanen moesten echter door het open veld om het berggebied te veroveren. Op het veld had je geen beschutting en de Duitsers konden de Amerikanen dan ook zo neerschieten.
In Bütchenbach gingen we nog naar een privé-museum bij iemand op zolder. De eigenaar had met een detector allerlei spullen uit de oorlog gevonden. Zelfs het geraamte van een dode soldaat. Hij ging dan op zoek naar overgebleven familieleden en zorgde ervoor dat de man alsnog werd begraven.”
Marion Wessels (13) en Linda Holland (13) uit Rijssen
„Uniformen, authentieke wapens en allerlei ander oorlogsmateriaal. Het Bastogne Historical Centre stond er vol mee. Echt superinteressant, want de Slag om de Ardennen komt zo heel dichtbij.
De film die werd gedraaid over de veldslag in Bastogne was erg indrukwekkend. Je ziet hoe jongens van soms nog maar 17 jaar oud hun dood tegemoet gaan. Aangrijpend!
De tweede dag van onze reis, zaterdag, gingen we met een gids naar Rocherath. Daar stonden twee monumenten van de Amerikaanse 99e en 2e Infanteriedivisie. Deze eenheden vingen de eerste tegenaanval van het Ardennenoffensief op.
Vervolgens reden we richting Wahlerscheid, waar we een natuurgebied in gingen. We zagen restanten van Duitse bunkers en loopgraven. Het was vooral heel indrukwekkend toen we bij een open plek kwamen waar enorm veel doden zijn gevallen.
In Bütchenbach mochten we nog een kijkje nemen in het privé-museum van Karl-Heinz Heck. Hij verzamelt allerlei dingen die met het Ardennenoffensief te maken hebben: van persoonsbewijzen tot tandenborstels.
Wij vonden de reis erg boeiend en leerzaam. Aan de ene kant maakten we kennis met heel trieste gebeurtenissen, maar aan de andere kant zagen we ook een ontzettend mooi gebied. Dat zette ons stil bij het verschil tussen Gods schitterende schepping en de manier waarop wij daarin leven.
RD, bedankt!”
Germijn van Geresteyn (16) uit Kootwijkerbroek en Pauline Lobbezoo (16) uit Ermelo
Dit artikel staat in Magneet.