„Het is echt niet leuk meer”

Zeker drie van 'haar' RD-bezorgers hebben onlangs het bijltje erbij neergegooid. „Die zeggen: 't Hoeft voor ons niet meer. 't Is nou mooi geweest. Als je schappen moet vullen, weet je tenminste zeker hoe laat je moet beginnen.”

Al meer dan een jaar komt de krant om de haverklap te laat, weet Van der Sluys. „Met de komst van de nieuwe pers is het gaan rommelen. Soms gaat het drie dagen per week mis. Toen ik in het begin van de storingsperiode de bezorgers inseinde, reageerden ze in de trant van: Hartelijk dank dat u belt. Nu zeggen: Nee, he, is het weer zo ver.”

Voor schoolgaande bezorgers is het knap lastig als hun pakket kranten te laat arriveert. Mevrouw Van der Sluys neemt Veenendaal als voorbeeld. „Normaal gesproken komen daar voor twaalf bezorgers om drie uur de pakken kranten, op een vast punt. Vaak gaan de bezorgers van school rechtstreeks daarheen. Als er dan een halfuur vertraging is, fietsen ze niet even naar huis om wat voor school te doen, dat is de moeite niet.”

Vooral als op maandag het RD te laat komt, klagen bezorgers steen en been. „Op die dag hebben veel jongelui catechisatie. Soms bellen moeders me op. Dan zeggen ze: We moeten ook nog eten. Kan dat niet anders?” In deze donkere dagen doemt nog een ander probleem op. „Meisjes vinden het eng om in het donker de krant te bezorgen. Dat speelt bijvoorbeeld in bepaalde buitenwijken in de Betuwe.”

Roodgloeiend
Een van de meest roemruchte vertragingen deed zich onlangs op een zaterdag voor. De krant plofte pas tegen het middaguur bij de RD-abonnees op de mat. Bezorgers boos, lezers ontstemd. Mevrouw Van der Sluys: „Dan staat de telefoon roodgloeiend. Sommige ouders van bezorgers wilden een dagje uit, die dag. Lezers willen zaterdagochtend hun krantje vroeg hebben, bij de koffie of het ontbijt.” De bezorgers kregen aan het eind van de maand een extra zakcent.

Coby van der Sluys hoopt dat de voortdurende storingen snel de wereld uit zijn. „Zoals het nu gaat, is echt niet leuk meer. Dan denk ik maar: Ach, ze laten het ook niet expres verkeerd gaan. De RD-inspecteur zegt dat het de goede kant op gaat. Dan spreidt hij zijn armen. Het probleem was zo en zo groot, zeg een meter. En dan gaan ze handen naar elkaar toe, en dan zegt hij: en nu is het nog 15 centimeter.”