Wetenschap | 26 oktober 1999 |
Draadje losS. M. de Bruijn De SmartPhone die Gates gebruikt, ziet er aantrekkelijk uit. Op het kleurenschermpje verschijnt een variant van het internetprogramma Explorer. Na een paar klikken ontdekt hij dat er binnen een omtrek van 80 kilometer geen enkele hotelkamer meer beschikbaar is. Dan maar iets te eten bestellen voor hij weer terugvliegt. Gates kiest voor de Zuid-Europese variant van de hamburger: een vegetarische pizza bij de goedkope restaurantketen Trattoria, voor krap 15 Zwitserse frank, af te leveren bij de hoofdingang van de congresruimte Palexpo. Hij toetst zijn creditcardnummer in en de pizza is alvast betaald. Met de mobiele telefoon kunnen we nu wat een paar jaar geleden met een pc nog onmogelijk was, zegt Gates. Hij verwacht dat binnen korte tijd meer draadloze apparaten gebruik zullen gaan maken van internet dan er pc's zijn. Fabrikant Nokia levert als eerste een mobiele telefoon met een muis, in de vorm van een trackball. In Genève is duidelijk dat het mobiele internet de nieuwe revolutie wordt. Vanaf 2001 is de snelheid waarmee een telefoon internetpagina's ophaalt tientallen malen hoger dan nu via een pc met modem. Met de grotere schermpjes nemen ook de mogelijkheden toe. Wat moet je met internet op je mobi? Nieuwsdiensten zoals CNN, ABCNews en Wall Street Journal maken nu al speciale edities die via het kleine scherm goed leesbaar zijn. Daar is veel belangstelling voor. Directeur Hellström van Ericsson: Bij het Japanse bedrijf NTT melden zich elke week meer dan 100.000 nieuwe abonnees voor een telefoon met internetdiensten. Dat is nog maar het begin. Gates' grote rivaal, Oracle-directeur Larry Ellison, somt op: De internetpagina van de medische dienst belt automatisch om acht uur naar mijn vader: Pa, heb je die blauwe pil al ingenomen? De mobiele telefoon vertelt je in hartje Parijs welke route nog filevrij is. Je betaalt je treinkaartje met de mobiele. Hij zegt dat de bus vijf minuten vertraging heeft. In Californië maakt dat niet uit, maar als je in januari in Helsinki bent, is het wel prettig om dat te weten. De mobiele telefoon wordt de afstandsbediening voor het internet. Toekomstmuziek? De Finnen gebruiken de mobiele telefoon al om vanuit hun kantoor of auto de verwarming of verlichting van hun huis aan te schakelen. Het doorgaans niet op sensatie beluste tijdschrift Time wijdde dertig pagina's aan Telecom 99 en ging nog een stapje verder. Een uitklapbare hartpagina toont een dame dressed for the Web, vol futuristische foefjes. Het scherm van de mobiele telefoon is nu vervangen door een vernuftige maar onzichtbare contactlens waarop je e-mail kunt lezen, routeplanners bestuderen en websites bekijken. De computer zelf zit verstopt in het vibravest, een speciaal kledingstuk waarin de elektronische circuits letterlijk verweven zijn. Een van de knopen van het vest bevat de videocamera. Biosensoren in de schoenen registreren hartslag, bloeddruk en suikergehaltes in het bloed en alarmeren zo nodig de arts. Wie zulke verhalen afdoet als techno-prietpraat, moet eens letten op de wet van Moore: elke anderhalf tot twee jaar halveert de oppervlakte van een microchip, terwijl de kracht ervan gelijk blijft. Die wet gaat al tientallen jaren op en het einde is nog niet in zicht. De industrie gaat in ijltempo verder, zonder zich af te vragen wie behoefte heeft aan een tv in z'n binnenzak. Marktonderzoek is overbodig, want de mobiele telefoon is een modeartikel: hoe meer snufjes, hoe mooier. De technologische maalstroom vereist een bredere bezinning op internet dan de discussie over privé- en zakelijk gebruik. Al lopend over zo'n duizelingwekkende telecommunicatiebeurs is het lastig om een gevoel van heimwee te onderdrukken. Iemand in het naburige toilet heeft Für Elise gekozen als melodie voor zijn GSM. Het deuntje echoot langs de tegelwand. De Duitser telefoneert zonder gêne. Waar is de tijd dat je nog gewoon naar de telefooncel moest lopen, dat je het driecijferige nummer niet drukte maar draaide, of dat je afspraken maakte per briefkaart? De Duitser is klaar. Het gemak dient de mens, luidt het gezegde. Maar juist nu de draadjes los zijn geraakt, raakt de mens meer en meer in de greep ervan. Ook het toilet is niet meer rustig. |