„Overgevoelig voor kritiek
van streng-christenen”In Nederland is wetenschappelijk experimenteren met menselijke embryo's strikt genomen niet bij de wet verboden. Het gebeurt echter nog niet of nauwelijks. Niet dat het de Nederlandse wetenschappers aan kennis en uitrusting ontbreekt voor dergelijk onderzoek. Het Hubrecht Laboratorium in Utrecht is er, zeggen de onderzoekers zelf, al tien jaar klaar voor. Dit onderzoeksinstituut voor ontwikkelingsbiologie experimenteert met stamcellen van onder meer muizen, maar wil graag aan de slag met menselijke embryo's.Tegenover deze krant wil dr. P. van der Saag, onderdirecteur van het Hubrechtlab, niets kwijt over zijn werk. „Het heeft geen zin om te gaan uitleggen wat we hier doen, christenen staan per definitie negatief tegenover ons werk. Ik wil de lezers ook niet vermoeien met een technisch verhaal. Het is veel beter ze te laten zien dat het Hubrecht Laboratorium positief werk doet. Alleen aan zo'n verhaal wil ik meewerken”, zei hij vorige week dinsdag door de telefoon. Blijkbaar heeft Van der Saag die eis niet gesteld aan de journalisten van NRC Handelsblad, of misschien waren die wél bereid een positief verhaal te schrijven. Afgelopen zaterdag kreeg het Hubrecht Laboratorium in een anderhalve pagina tellend artikel uitgebreid aandacht. In het artikel spuien de onderzoekers onder meer hun gram over het ontbreken van goede regelgeving in Nederland voor het gebruik van menselijke embryo's. Want volgens onderzoekster Christine Mummery deed het instituut daarom niet eens een beetje mee aan het onderzoek dat nu op de wereld zo veel indruk maakt. Ook maken de ontwikkelingsbiologen in NRC Handelsblad duidelijk dat wetenschappers wel degelijk verantwoordelijkheidsgevoel hebben. Ze hebben wél benul van ethische grenzen in hun vak. Maar het woord “ethisch” gebruiken ze volgens NRC Handelsblad zichtbaar met moeite. „Ze (de ontwikkelingsbiologen, red.) zijn wat overgevoelig geworden voor kritiek op hun werk van streng-christenen in Nederland. Die gedragen zich, volgens de biologen, te vaak alsof alleen zij verstand hebben van ethiek. Het is die groep, én die van verontruste dierenbeschermers, tegen wie ze het eigenlijk steeds hebben als ze vertellen wat ze zelf vinden van ontwikkelingen en mogelijkheden in de biologie”. | |
