Radarverklikker gestoord

Apparaten die radarapparatuur bij politiecontroles verklikken, zijn eenvoudig buiten werking te stellen. Dat kan door een apparaatje op de zendmast in Lopik permanent een storingssignaal te laten uitzenden.

Deze oplossing lijkt simpel, doeltreffend en goedkoop. Maar de bedenker ervan, de 48-jarige Vlissinger J. Minnaard, vangt met zijn idee bot bij het ministerie van verkeer en waterstaat.

„Het idee leek ook ons interessant”, erkent een woordvoerder van het departement. „Maar de frequentie 34 GHz waarop de voorziening zou moeten werken, is internationaal gereserveerd voor astronomische diensten (bijvoorbeeld sterrenwachten) en in gebruik voor radarcontroles van de verkeerspolitie”, zo verklaart hij de afwijzende reactie.

Radarverklikkers in auto's zijn de overheid al jaren een doorn in het oog omdat ze de verkeersveiligheid aantasten. Automobilisten met zo'n verklikker rijden vaak te hard, omdat ze bij snelheidscontroles worden gewaarschuwd.

Minnaard bedacht dat een apparaatje op de zendmast in Lopik voortdurend een stoorsignaal kan uitzenden op een specifieke frequentie, waardoor in het hele land de radarverklikkers worden geactiveerd. „Als die de hele tijd piepen, is het apparaat feitelijk onbruikbaar”, zegt Minnaard.

Kosten van het apparaat: circa 2000 gulden. Zelf hoeft hij er niets voor te hebben. „Ik heb idealistische motieven”, verklaart de man, die vroeger bij een fabrikant van radarapparatuur werkte.

Volgens de uitvinder hindert het stoorsignaal niet de andere radarapparatuur die op deze frequentie zendt, ook geen politieapparatuur. „Op de frequentie 34,36 GHz zit veel apparatuur, maar het hindert elkaar niet. En achter het stoorsignaal hoeft maar heel weinig vermogen, 5 tot 10 watt, te zitten”, zegt hij.

De Rijksdienst voor Radiocommunicatie (RDC) denkt daar anders over. Volgens de woordvoerder van Verkeer en Waterstaat zou het plan in het kader van de verkeersveiligheid uitstekend passen, maar is het na onderzoek van de RDC afgewezen.

„Er is sprake van inbreuk op het etherverkeer en het storingsapparaat is in strijd met de Wet op de radiocommunicatie. Bovendien behoort de frequentie toe aan een ander. Daarom is het plan niet uitvoerbaar”, verklaart de zegsman.

Minnaard, die zijn plan al in 1992 bedacht en daarna voorlegde aan het Korps Landelijke Politie Diensten (KLPD) in Driebergen, is teleurgesteld over de afwijzende reactie van het ministerie.

Sterrenkundeprijs

De Amsterdamse hoogleraar prof. dr. J. A. van Paradijs krijgt de hoogste internationale onderscheiding op het gebied van de hoge-energieastrofysica, de Bruno Rossi Prize. Van Paradijs onderzocht mysterieuze bronnen van gammastraling, waarvan iedereen tot voor kort aannam dat die afkomstig is uit ons eigen melkwegstelsel. De hoogleraar sterrenkunde aan de Universiteit van Amsterdam leverde het bewijs dat de gammastraling van veel grotere afstand komt. Het feit dat de straling toch waarneembaar is, geeft aan dat ze vrijgekomen moet zijn bij uitbarstingen die overeenkomen met de explosie van een supernova, dat is evenveel energie als de zon in een miljard jaar uitzendt.

Met de ontdekking van Van Paradijs is een dertig jaar bestaand probleem opgelost. Het vakblad Science classificeerde eind vorig jaar deze vondst bij de topvijf van wetenschappelijke doorbraken van 1997. De Bruno Rossi Prize is in 1985 ingesteld door de American Astronomical Society. Van Paradijs ontvangt de prijs pas in januari 1999 en moet hem delen met het Beppo-SAX team, genoemd naar een Italiaans-Nederlandse röntgensatelliet die de lokalisatie van de gammastralingsbron mogelijk maakte.

Warme jas

Het Japanse elektronicabedrijf Matsushita heeft een thermojas ontworpen. Medewerkster Emiko Sasaki toont de “Mobile Thermo”, een jack met ingebouwde verwarming, die volgende maand op de markt komt voor een bedrag van 670 dollar. Twee penlights vormen de krachtbron van het 'kacheltje' met circulerende lucht.

Telecollege

De Technische Universiteit Eindhoven heeft vorige week het eerste telecollege gegeven. Studenten aan de Eindhovense universiteit en aan de Universiteit van Antwerpen volgden vanuit een collegezaal via een grootbeeldvideoscherm een college van prof. P. Hilbers, hoogleraar informatica in Eindhoven. Hij gaf zijn les vanuit een speciaal ingerichte studio, al schrijvend op een schoolbord. Daarnaast geeft hij met zijn notebook-computer via Internet toelichting op de behandelde stof. Die toelichting wordt op een apart scherm geprojecteerd. Studenten kunnen vanaf beide locaties nadere uitleg vragen, via beeldverbindingen. De hoogleraar kan tijdens zijn voordracht de beide collegezalen zien. Deze week geeft een Belgische hoogleraar een serie van vijf colleges via hetzelfde systeem. Hilbers meent dat de kwaliteit van het college niet onder hoeft te doen voor de traditionele hoorcolleges. Hij verwacht een toenemend gebruik van de nieuwe media voor de uitwisseling van colleges van buitenlandse hoogleraren tussen de Verenigde Staten, Japan en Europa.