Israël vreest opnieuw Iraakse Scuds

De essentiële vraag is of de Amerikanen hun aanval zullen beperken tot Afghanistan of dat ze ook af zullen rekenen met andere vijanden in het Midden-Oosten. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Colin Powell, gelooft dat de vergelding beperkt moet blijven tot het Afghanistan van de Taliban. Maar anderen, zoals vice-president Dick Cheney, geloven dat het Amerikaanse leger ook klappen moet uitdelen aan terreurbases in Irak en in de Bekavallei in Libanon. In Libanon zou het gaan om aanvallen op kampen van de sjiitische Hezbollahpartij en op de Palestijnse groep Volksfront voor de Bevrijding van Palestina, groepen die beide berucht zijn om hun terreuractiviteiten.

De omvang van een eventuele Amerikaanse militaire operatie tegen Irak is van groot belang. Blijft een Amerikaanse aanval beperkt tot het bombarderen van de kampen waar terroristen hun training ontvangen? Of zal Washington de plannen opvoeren en trachten de Iraakse dictator Saddam Hussein ten val te brengen? Als dat laatste het geval is, moet Israël er in elk geval rekening met de mogelijkheid dat Bagdad Israël aanvalt. Het Israëlische leger zou in gebreke blijven als het geen rekening zou houden met allerlei scenario's in de komende dagen, weken en misschien maanden.

Gasmaskers
Ook het Israëlische publiek kiest eieren voor zijn geld. In de afgelopen jaren hebben Israëliërs oproepen gekregen hun gasmaskers te verwisselen. Maar velen hebben hun oproep in de prullenbak gegooid of op de grote stapel gelegd. Het gevolg is dat 40 procent van de bevolking geen up-to-date materiaal meer heeft. Velen hebben nu spijt van hun nalatigheid: in plaats van de dagelijkse 3000, verschenen er donderdag 11.000 mensen op de uitdeelposten.

De krant Yediot Ahronot meldde gisteren dat de Israëlische ambassadeur in Washington, David Ivri, heeft gezegd dat de Amerikanen de Israëliërs zo vroeg mogelijk zullen waarschuwen voordat ze tot de aanval overgaan. Het Israëlische leger zou daardoor in staat zijn veiligheidsmaatregelen te nemen. In defensiekringen is reeds gesproken over de mogelijkheid van een Iraakse aanval. Het leger volgt de ontwikkelingen nauwgezet en eventueel zal het publiek worden opgeroepen de gasmaskers te vervangen, voorzover ze dat nog niet hebben gedaan. Ook zal het leger eventueel lanceerinstallaties in gereedheid brengen van de Patriot- en Chets- (Pijl-) raketten, die verondersteld worden Iraakse raketten te kunnen onderscheppen.

Ook het gezaghebbende dagblad Ha'aretz schreef gisteren over de mogelijkheid van een dreiging uit Irak. „President Bush, die beïnvloed wordt door adviseurs die meer militant zijn dan Powell, zal beslissen of en in welke fase van een geleidelijke campagne de Iraakse president Saddam Hussein op de lijst van doelen komt te staan. Als Irak erbij betrokken is, dan is Israël dat ook.”

Dilemma
Een dreiging van Iraakse raketten zal Israël voor een dilemma plaatsen. De Israëlische luchtmacht heeft in de jaren negentig namelijk geoefend om lanceerinstallaties van raketten in Irak uit te schakelen. Een Israëlische betrokkenheid bij het conflict kan de door Amerika geleide coalitie in gevaar brengen. Maar als de luchtmacht niets doet, is de kans groter dat Israël getroffen wordt door raketten en dat er slachtoffers vallen. De Israëlische premier Ariel Sharon heeft een moeilijke beslissing te nemen.

In de Golfoorlog van 1991 schoot Irak 39 Scud-raketten op Israël af. De raketten waren voorzien van conventionele wapenkoppen. De explosieven richtten grote schade aan, maar er viel slechts één dode als direct gevolg van raketinslagen. Het defensie-establishment hield er toen rekening mee dat Saddam Hussein Scud-raketten met gaswapens zou zenden. De Haga, de afdeling van het leger die zich bezighoudt met de bescherming burgerbevolking, riep de mensen op zich bij elke aanval naar afgesloten kamers te begeven en gasmaskers op te zetten. Ook nu nog heeft Irak, aldus Israëlische inlichtingen, chemische en biologische wapens. Deze heeft het regime verborgen gehouden voor de inspecteurs van de Verenigde Naties.