„Moge God ons wijsheid schenken”

President Bush sprak donderdagavond het Amerikaanse Congres toe en riep op tot rust en vastberadenheid. Hieronder de vertaling van de letterlijke tekst van de toespraak.

Onder normale omstandigheden komen presidenten naar dit huis om verslag uit te brengen van hoe de Verenigde Staten ervoor staan. Vandaag is een dergelijk verslag overbodig. Het is al uitgebracht door het Amerikaanse volk.

We zagen het in de moed van de passagiers die zijn afgestormd op terroristen om anderen buiten het vliegtuig te redden, passagiers als de buitengewone Todd Beamer. Ik vraag u om samen met mij zijn vrouw te verwelkomen: Lisa Beamer, die vanavond bij ons is.

We hebben gezien hoe het ervoor staat met onze natie door het doorzettingsvermogen van reddingswerkers, die door bleven werken ook als ze uitgeput waren. We hebben gezien hoe vlaggen werden ontrold, hoe kaarsen werden aangestoken, hoe bloed werd gegeven, en hoe er gebeden klonken in het Engels, Hebreeuws en Arabisch.

We hebben het fatsoen gezien van een liefdevol en ruimhartig volk, dat het verdriet van vreemden zag als zijn eigen verdriet.

Landgenoten, de afgelopen negen dagen heeft de hele wereld met eigen ogen kunnen zien hoe onze natie ervoor staat, en we staan sterk. Vanavond zijn we een land dat zich bewust is van gevaar en dat zijn vrijheid moet gaan verdedigen. Ons verdriet is omgeslagen in woede, en onze woede in vastberadenheid. Of we onze vijanden nu voor het gerecht brengen of recht doen gelden bij onze vijanden, gerechtigheid zal geschieden. (...)

Uit naam van het Amerikaanse volk bedank ik de wereld voor haar overvloedige steun. Amerika zal nooit vergeten hoe het volkslied weerklonk in Buckingham Palace en in de straten van Parijs, en bij de Brandenburger Tor in Berlijn. We zullen niet vergeten hoe Zuid-Koreaanse kinderen bijeenkwamen in gebed voor de Amerikaanse ambassade in Seoul, of de gebeden van meeleven in een moskee in Caïro. We zullen de ogenblikken stilte en de dagen van rouw in Australië en Afrika en Latijns-Amerika niet vergeten. Noch zullen we de burgers van tachtig andere landen vergeten die met onze eigen burgers omkwamen. Tientallen Pakistanen. Meer dan 130 Israëliërs, meer dan 250 burgers van India. Mannen en vrouwen uit El Salvador, Iran, Mexico en Japan. En honderden Britse burgers.

Amerika heeft geen oprechter vriend dan Groot-Brittannië. Opnieuw zijn we verenigd voor een grote zaak. De Britse premier is een oceaan overgestoken om zijn eensgezindheid met Amerika te tonen, en vanavond verwelkomen we Tony Blair. (...)

De Amerikanen zitten vanavond met veel vragen. De Amerikanen vragen zich af: Wie heeft ons land aangevallen? Het bewijs dat we hebben vergaard duidt allemaal in de richting van een groep los met elkaar verbonden terroristische organisaties die bekend staan als Al Qaeda. Het zijn dezelfde moordenaars die aangeklaagd zijn voor het bombarderen van Amerikaanse ambassades in Tanzania en Kenia, en die verantwoordelijk zijn voor het bombarderen van de USS Cole.

Al Qaeda is voor het terrorisme wat de maffia is voor de misdaad. Maar ze zijn niet gericht op geld verdienen, ze willen de wereld herscheppen en hun radicale gedachten opleggen aan mensen overal.

De terroristen hangen een marginale vorm van islamitisch extremisme aan dat is verworpen door moslimgeleerden en door een overgrote meerderheid van moslimreligieuzen, een marginale beweging die de vreedzame leer van de islam perverteert.

De richtlijnen van de terroristen verplichten hen om christenen en Joden te doden, om alle Amerikanen te doden en om geen verschil te maken tussen leger en burgers, inclusief vrouwen en kinderen.

Deze groep en haar leider, iemand genaamd Osama bin Laden, zijn verbonden met veel andere organisaties in verschillende landen, waaronder de Egyptische Islamitische Jihad en de Islamitische Beweging in Oezbekistan.

Er zijn duizenden van dergelijke terroristen in meer dan zestig landen. Ze worden geworven in hun eigen landen en districten, ze worden naar kampen in landen als Afghanistan gebracht en daar worden ze getraind in de tactiek van terreur. Ze worden teruggestuurd naar hun woonplaatsen of ze krijgen opdracht om zich te verbergen in landen over de hele wereld om kwaad en vernietiging te beramen. Het leiderschap van Al Qaeda heeft een grote invloed in Afghanistan, en helpt het Taliban-regime om grote delen van dat land in zijn macht te houden. In Afghanistan zien we de visie van Al Qaeda op de wereld (...)

De Verenigde Staten respecteren de bevolking van Afghanistan. We zijn per slot van rekening op het moment ook haar grootste bron van humanitaire hulp. Maar we veroordelen het Taliban-regime. Het onderdrukt niet alleen zijn eigen volk, maar het bedreigt ook mensen elders door steun, onderdak en voorzieningen te verstrekken aan terroristen. Door hulp en medeplichtigheid aan moord te verlenen, pleegt het Taliban-regime moorden. Vanavond stellen de Verenigde Staten van Amerika de volgende eisen aan de Taliban:

Lever alle leiders van Al Qaeda die zich in uw land bevinden uit aan vertegenwoordigers van de Verenigde Staten.

Laat alle buitenlanders vrij, waaronder de Amerikaanse burgers die u onterecht gevangen heeft gezet, en bescherm buitenlandse journalisten, diplomaten en hulpverleners in uw land. Sluit elk terroristisch kamp in Afghanistan meteen en definitief, en draag elke terrorist en iedereen die betrokken is bij hun ondersteuning over aan de desbetreffende autoriteiten.

Verleen de Verenigde Staten ongehinderde toegang tot terroristische trainingskampen, zodat we zeker weten dat ze niet langer actief zijn.

Over deze eisen kan niet onderhandeld of gepraat worden. De Taliban moeten optreden, en wel meteen. Ze leveren de terroristen uit, of ze zullen delen in hun lot.

Ik wil me vandaag ook direct richten tot de moslims in de wereld: We respecteren jullie geloof. Het wordt in vrijheid uitgeoefend door vele miljoenen Amerikanen, en door vele miljoenen meer in landen die Amerika tot zijn vrienden rekent. De leer is goed en vreedzaam, en zij die kwaad doen in de naam van Allah, belasteren de naam van Allah. De terroristen verraden hun eigen geloof en proberen eigenlijk om de islam zelf te kapen. De vijand van Amerika zijn niet onze vele moslimvrienden, noch onze vele Arabische vrienden. Onze vijand is een radicaal netwerk van terroristen, en elke regering die ze ondersteunt.

Onze oorlog tegen terreur begint met Al Qaeda, maar daarmee houdt het niet op. Het houdt pas op als elke terroristische groep die op wereldschaal kan opereren is gevonden, gestopt en verslagen.

De Amerikanen vragen zich af: Waarom haten ze ons? Ze haten wat we hier zien in deze kamer, een democratisch gekozen regering. Hun leiders hebben zichzelf benoemd. Ze haten onze vrijheden, onze vrijheid van godsdienst, onze vrijheid van meningsuiting, onze vrijheid om te stemmen, om ons te verenigen en om het met elkaar oneens te zijn. Ze willen de bestaande regeringen omverwerpen in veel moslimlanden als Egypte, Saudi-Arabië en Jordanië. Ze willen Israël uit het Midden-Oosten verdrijven. Ze willen christenen en Joden verdrijven uit grote delen van Azië en Afrika. Deze terroristen doden niet alleen om levens te beëindigen, maar ook om een manier van leven te verstoren en te beëindigen.

We zijn niet misleid door hun vertoon van piëteit. We hebben hun soort eerder gezien. Ze zijn de erfgenamen van alle moorddadige ideologieën van de twintigste eeuw. Door mensenlevens op te offeren aan hun radicale opvattingen, door alle waarden op te geven behalve het machtsstreven, treden ze in de voetsporen van fascisme, nazisme en totalitarisme. En ze zullen die weg volledig afleggen, tot waar die eindigt: in het anonieme graf van de afgedankte leugens van de geschiedenis. (...)

Deze oorlog zal anders zijn dan de oorlog tegen Irak tien jaar geleden, met zijn beslissende bevrijding van grondgebied en zijn snelle afloop. Het zal er anders uitzien dan de luchtoorlog boven Kosovo van twee jaar geleden, toen er geen grondtroepen werden ingezet en toen er niet één Amerikaan omkwam in de strijd. (...)

De Amerikanen moeten niet rekenen op een veldslag, maar op een langdurige campagne, anders dan alle andere die we tot nu toe hebben gezien. Er kunnen dramatische aanvallen bij zitten, die te zien zijn op televisie, en geheime operaties, waarvan zelfs het succes geheim blijft. We zullen de terroristen afsluiten van hun fondsen, ze tegen elkaar opzetten, ze opjagen van plaats naar plaats, tot er geen schuilplaats en rust meer over is. En we zullen landen vervolgen die hulp of een veilige heenkomen bieden aan het terrorisme.

Alle landen, in elke regio, moeten nu tot een beslissing komen. Of u kiest onze kant, of u staat aan de kant van de terroristen. Vanaf vandaag wordt elk land dat doorgaat met het verlenen van een veilig heenkomen of steun aan terrorisme door de Verenigde Staten beschouwd als een vijandig regime. (...)

Maar dit is niet alleen de strijd van Amerika. En wat er op het spel staat is niet alleen de vrijheid van Amerika. Dit is de strijd van de wereld. Dit is de strijd van de beschaving. Dit is de strijd van allen die geloven in vooruitgang en pluraliteit, in tolerantie en vrijheid. (...)

De beschaafde wereld schaart zich aan Amerika's zijde. Ze begrijpen dat als deze terreur ongestraft blijft, hun eigen steden, hun eigen burgers de volgende kunnen zijn. Terreur, onbeantwoord, kan niet alleen gebouwen doen instorten, het kan ook de stabiliteit van wettige regeringen bedreigen. En dat zullen we niet toestaan. (...)

Ik vraag u om gewoon uw leven te leiden en uw kinderen te omarmen. Ik weet dat veel burgers vannacht bang zijn, en ik vraag u om kalm en vastberaden te blijven, zelfs onder een voortdurende dreiging. (...)

Niemand mag het mikpunt worden van een oneerlijke behandeling of onvriendelijke woorden op grond van hun etnische achtergrond of hun geloofsovertuiging. Ik vraag uw voortdurende deelname en vertrouwen in de Amerikaanse economie. Terroristen hebben een symbool van Amerikaanse voorspoed aangevallen. Ze hebben de bron ervan niet aangetast. (...)

Na alles dat onlangs is gebeurd, alle levens die zijn genomen, en alle mogelijkheden en hoop die met hen gestorven zijn, is het begrijpelijk om je af te vragen of de toekomst van Amerika er een is van angst. Sommigen spreken over een tijd van terreur. Ik weet dat er gevechten en gevaren in het verschiet liggen. Maar dit land zal onze tijd bepalen, niet erdoor bepaald worden. Als de Verenigde Staten van Amerika verenigd en sterk zijn, dan wordt dit geen tijd van terreur; dit wordt een tijd van vrijheid, hier en in de hele wereld.

Ons is grote schade toegebracht. We hebben grote verliezen geleden. En in ons verdriet en onze woede hebben we onze opdracht en ons ogenblik gevonden. Vrijheid en angst zijn in oorlog. De vooruitgang van menselijke vrijheid, de grote verworvenheid van deze tijd, en de grote hoop van alle tijden, liggen nu in onze handen. (...)

Ieder van ons zal zich blijven herinneren wat er die dag is gebeurd, en wie het is overkomen. Het ogenblik dat het nieuws ons bereikte zal ons bijblijven, waar we waren en waar we mee bezig waren. Sommigen zullen zich een beeld van vuur herinneren, of een reddingsverhaal. Sommigen zullen herinneringen meedragen aan een gezicht en een stem die voor altijd zijn verdwenen.

Ik draag dit met me mee. Het is de politiebadge van een man die George Howard heette, die is omgekomen in het World Trade Center toen hij anderen probeerde te redden. Ik heb hem gekregen van zijn moeder, Arlene, als een trots aandenken aan haar zoon. Dit is mijn herinnering aan levens die eindigden en aan een taak die niet eindigt. (...)

Het verloop van dit conflict is niet bekend, maar de afloop is bekend. Vrijheid en angst, rechtvaardigheid en wreedheid zijn altijd in oorlog geweest, en we weten dat God daar geen neutrale plaats tussen inneemt.

Landgenoten, tegenover geweld zullen we geduldige rechtvaardigheid stellen, verzekerd van de correctheid van onze zaak, en vol vertrouwen in de toekomstige overwinningen.

In alles wat voor ons ligt moge God ons wijsheid schenken, en moge Hij waken over de Verenigde Staten van Amerika.