De donkerste dagen van Amerika

In de tijd van de Pilgrim Fathers zien de pioniers hun land flonkerend, vol van belofte. Aan de horizon van de Nieuwe Wereld komt geen einde.

Het gidsland van de wereld spreidt een zachte gloed om zich heen, als een ”lichtende stad op een berg”. Eerder nog dan in het vooruitstrevende Frankrijk worden hier de mensenrechten uitgevonden. Fier wappert de stars and stripes. Eeuwen later rijzen de Twin Towers als symbool omhoog voor de verworven droom van Amerika, die van economische macht en die van de vrijheid. Een droom, die ook zijn zelfkanten kent en die vijanden creëert.

Zestig jaar na Pearl Harbor gaat het licht opnieuw uit in Amerika. De donkerte slaat toe. Door duivelse geesten bestuurde vliegtuigen rukken het hart uit de stad weg. Niet alleen raken zij de ziel van de natie en verwonden zij het zelfvertrouwen. Hun daad stijgt daarbovenuit. Het is een ultieme aanval op de algemeen menselijke beschaving.

Onschuldigen laten het leven. Nabestaanden blijven verstomd achter. Elk woord dat wordt gesproken, is er een te veel. Hier past gebed, rouw, zwijgen en gevoelens van piëteit. Niet wraak maar liefde en gerechtigheid zullen zegevieren. Want „an eye for an eye leaves the whole world blind.” Oog om oog en tand om tand laat een blinde wereld na. Waardig draagt Amerika zijn lot op de nationale dag van rouw en herdenking. God bless America.