Waar zit het hem in?

De naam van de partij hoeft niet veranderd te worden, de officiële uitgangspunten van het CDA behoeven niet te worden aangepast, maar het is wel van belang dat nieuwe kiezersgroepen worden aangetrokken. Omdat die veelal niet-kerkelijk (of althans niet-christelijk) zullen zijn, is het nodig de partijcultuur aan te passen. Ook zij moeten zich thuisvoelen bij het CDA.

Is dat bijbellezen en zingen inderdaad wezenlijk voor het christelijk karakter van een partij of hebben zij gelijk die zeggen dat het hem daar niet in zit? Een vraag die ook in andere verbanden en ten aanzien van andere zaken regelmatig aan de orde komt. Zijn bepaalde uiterlijkheden, bepaalde gedragspatronen van wezenlijk belang voor de identiteit of niet?

Het antwoord moet veelal zijn dat het daar inderdaad niet in zit. Althans in die zin dat we niet moeten denken dat zolang er bij het CDA nu maar uit de Bijbel gelezen wordt, het christelijk gehalte van de partij boven elke twijfel verheven is. Maar al zit het er niet in, het komt er wel in uit.

Als een organisatie de Bijbel wil hanteren als basis en uitgangspunt van haar handelen, als zij zich (met alle onvolkomenheid die mensenwerk eigen is) in al haar doen en laten wil richten naar Gods geboden, dan is het uitermate voor de hand liggend dat dat ook op allerlei manieren tot uitdrukking gebracht zal worden. Het zou uiterst vreemd zijn als dat niet zo was.

Het is dan normaal dat een vergadering begonnen wordt met het lezen van een bijbelgedeelte en dat er gebeden wordt om Gods zegen. Er is geen enkele reden om zich daarvoor te schamen. Ook de buitenwereld mag weten (moet weten) waar men voor staat. Als die dat bijbellezen belachelijk, truttig of niet terzake vindt, dan is dat erg. Maar daar moet je je natuurlijk niet door laten imponeren!

Nu geldt ten aanzien van het CDA dat niet zozeer de Bijbel als wel het program van uitgangspunten de basis vormt waarop de partijleden zich verenigd hebben. Die concessie hebben de protestanten destijds aan de KVP'ers moeten doen. Daarmee is wel de basis gelegd voor een verdere deconfessionalisering van de partij. Ook als het gaat om het schrappen van de christelijke symbolen. Wat moet een onkerkelijke of islamitische CDA'er die een partijvergadering bijwoont, met het voorlezen van een bepaald bijbelgedeelte?

Ook op andere gebieden werkt het door dat het CDA de Bijbel op afstand stelt. Zo hebben de christen-democratische jongeren geen moeite (meer) met het homohuwelijk. Bij de moederpartij ligt dat gelukkig nog anders. Maar ook in de Tweede-Kamerfractie van het CDA zal de afwijzing van de kabinetsplannen niet unaniem zijn.

Wellicht zullen ook hier mensen gaan betogen dat het christelijk karakter van het CDA niet zit in de afwijzing van het homohuwelijk. En zo kun je doorgaan. Totdat op den duur het christelijk karakter van de partij nergens meer in zit en nergens meer in uitkomt. Eenvoudigweg omdat er niets meer van over is.