Voorpagina13 september 2001

Inwoners Jeruzalem rekenen constant op uitbarstingen geweld

Leven met de angst voor terreur

Van onze correspondent
JERUZALEM – Israëliërs weten al lang wat het is om te leven in een maatschappij van angst voor terreur. Het is in Israël niet zo dat de mensen voortdurend bang zijn, maar ze houden er wel rekening mee dat terroristen overal en op elk moment toe kunnen slaan.

Om de kans op terreuraanslagen te verkleinen worden maatregelen genomen. Bewakers inspecteren tassen op bommen en wapens als mensen een grote winkel of kantoor binnengaan. Bezoekers van ministeries moeten hun namen en de nummers van identiteitskaarten invullen als zij het gebouw betreden.

De politie roept de bevolking op alert te zijn. Wie een verdacht voorwerp of een verdacht persoon ziet, moet dat melden. De politie heeft speciale eenheden die bommen onschadelijk maken. Politieagenten hullen zich in speciale pakken als zij verdachte voorwerpen onderzoeken. Eventueel sturen zij er een rijdende robot op af, die met een paar schoten een bom tot ontploffing kan brengen.

Grimmiger
De laatste jaren krijgt terreur een grimmiger gezicht. Islamitische zelfmoordenaars blazen zichzelf op op plaatsen waar veel mensen bijeen zijn. Ze doen dit vanwege de jihad, de heilige oorlog tegen de ongelovigen. Ze geloven dat ze martelaren zijn, die na hun daad regelrecht in het paradijs belanden. Als een zelfmoordenaar eenmaal onderweg is, kunnen anderen nog maar weinig doen om hem te stoppen.

Ook bedienen terroristen zich de laatste tijd van autobommen. Deze zijn vrijwel niet te herkennen. Ze zijn in staat om in het hart van een stad grootschalig bloedvergieten en zware schade aan te richten.

In een maatschappij van angst voor terreur hebben de functionarissen bij de veiligheidsdiensten de handen vol. De beste manier om terreur te bestrijden is de daders op te sporen voordat zij kans krijgen toe te slaan. Inlichtingen zijn van het grootste belang. Deze worden vooral verkregen door het verhoor van verdachten, die op hun beurt weer de namen van andere leden van het terreurnetwerk doorgeven. De informatie komt vaak alleen vrij als ze stevig aan de tand worden gevoeld. Daarbij worden praktijken gebruikt die grenzen aan marteling.

Doorzeefd
Een land dat lijdt onder terreur heeft veel te verwerken. De nieuwsuitzendingen openen met het laatste nieuws over terreuraanslagen. Een bom die is ontploft, een auto die is doorzeefd met kogels, huizen die zijn beschoten of burgers die in vijandelijk gebied zijn vermoord. Nieuws over mensen die op de verkeerde tijd op de verkeerde plek waren.

Daarna doen de presentatoren verslag van de begrafenissen van mensen die de vorige dag vermoord zijn. De terreuraanslagen volgen elkaar snel op. Het nieuws over de ene aanslag is nog niet voorbij of de volgende aanslag is al weer gepleegd.

De terreuraanslagen treffen een veel groter aantal mensen dan de honderden die erbij worden gedood of gewond raken. Terreur treft iedereen, want iedereen wordt er op een een of andere wijze door beïnvloed. De een kent iemand die het slachtoffer is geworden van terreur, de ander houdt er rekening mee dat terreur vandaag of morgen zijn familie kan treffen.

Wantrouwen
De angst voor terreur maakt mensen wantrouwig en oplettend. Als mensen langs geparkeerde auto's lopen denken ze er soms aan dat een van de voertuigen uit elkaar kan springen, als ze wandelen in de natuur houden ze er rekening mee dat ze door terroristen overvallen kunnen worden, als ze in een drukke winkelstraat lopen, passen ze op niet in de buurt te komen van iemand die er verdacht uitziet, en als ze op bepaalde wegen rijden houden ze er rekening mee dat ze kunnen worden beschoten.