Gloednieuw snowcenter biedt sportievelingen skiplezier

In Montana sneeuwt
het 's zomers

Met twee pistes, vier skiliften én echte sneeuw waant de argeloze bezoeker zich hoog in de Alpen. „In een halfjaar tijd hebben we maar enkele botbreuken gehad. Drie gebroken polsen en één gebroken been”, vertelt hostess Tonny Musman. Waar is de uitgang?!

Aan de binnenkant van de dubbele beglazing van de “Rocky bar” ligt een plasje smeltwater. Het haardvuur is gedoofd. Vanuit het restaurant hebben bezoekers een prachtig zicht op de twee skipistes van Montana. Links een korte voor de kneusjes, rechts een lange voor de keien. Aan het plafond hangen lange, kegelvormige ijspegels. Voor ƒ 4,25 serveert de ober een glaasje Glühwein. Stroh-rum is er voor ƒ 3,50.

Eind januari is het sneeuwcentrum in het dorp Westerhoven in gebruik genomen. De officiële opening staat gepland voor het najaar. Daarmee beschikt Nederland voor het eerst over een indoor-skibaan met echte sneeuw. Zo'n 140 meter lang, 60 meter breed. Met een helling van 18 graden is de afdaling qua moeilijkheid vergelijkbaar met een rode piste in de bergen. Het gloednieuwe sportcentrum heeft de plaats ingenomen van de oude borstelbaan op de Kempervennen.

Duits
Onder aan de berg maakt een groepje van twaalf cursisten zich op voor een introductieles skiën. De voertaal is Duits. Driekwart van de groep komt uit het land van de oosterburen. Nederlanders moeten dit keer met een tweede plaats genoegen nemen.

De leeftijden variëren van vijf tot vijftig. Groen en grijs waagt zich op het witte goedje. Het grootste deel van de groep staat onmiskenbaar voor het eerst op de lange latten. Geruststellende gedachte. De sneeuw is overigens te glad en de ski's te lang om enige behendigheid te veinzen. Overmoedig gedrag wordt genadeloos afgestraft.

„Wir heben die Schis”, beveelt skilerares Yvonne aan de voet van de helling. Gewillig beweegt het Duitse deel hun ski's op en neer, op en neer. De Nederlanders volgen aarzelend het voorbeeld. „Übung zwei”, doceert de ski-juf verder. De remproef: de punten van de ski's in ploegstand. „Pflügen”. Stapje voor stapje klimt de groep vervolgens in zijwaartse richting de besneeuwde heuvel op. De top is vooralsnog onbereikbaar ver.

Afdaling
Een Duitse jongen heeft er zichtbaar moeite mee. Hij komt armen en benen te kort om zich op de gladde helling staande te houden. Met een onsierlijke zwieper belandt hij in de sneeuw. 1-0 voor Nederland. Op de andere baan ploetert een sneeuwscooter met twee rubber rupsbanden tegen de helling op om de sneeuw weer los te woelen. Ervaren skifanaten scheren behendig om het obstakel heen.

Dan volgt het echte werk. De afdaling. De oosterlingen gaan voor. Een Duitse vrouw, pakweg middelbare leeftijd, heeft de volle breedte van de baan nodig voor haar afdaling. Reminstructies zijn vergeten. Het enige dat nog telt, is het redden van het vege lijf. Met een forse vaart schiet ze de sneeuwberg af. Twee armen maaien woest in het rond. Rakelings passeert ze een houten tuinscherm. Een eerdere cursist heeft het vlechtscherm duidelijk niet tijdig kunnen ontwijken...

Bulten en builen
Veel ongelukken gebeuren er niet, verzekert Tonny. Als voormalig verpleegster heeft zij de zorg voor gecrashte cursisten. „Vanaf januari hebben we vier breuken gehad: drie polsen en een been. Bulten en builen verzorgen wij zelf in onze eigen EHBO-ruimte. Voor gebroken botten laten we altijd een ambulance komen”. Speciale skivluchten vanaf Eindhoven zijn nog niet nodig geweest.

De Duitse jongen lijkt de slag maar niet te pakken te kunnen krijgen. Opnieuw boort hij zich met lijf en leden in de sneeuw. De rechterski linksonder, de linkerski dwars eroverheen. Geërgerd schudt hij een halve kilo losse sneeuw uit zijn handschoen. Halverwege de les houdt hij het voor gezien. De eerste uitvaller. De tweede volgt snel. Een Nederlands vrouwtje komt hem met een pijnlijke voet gezelschap houden. De stand is gelijk.

De overige cursisten mogen door. De skilift wacht. Speciaal voor beginnelingen heeft Montana een lopende band tegen de berg laten aanleggen, waarop de minder begaafde skiërs zich langzaam naar boven kunnen laten voeren. „We hebben de twee pistes bewust gescheiden gehouden. Daardoor hoeven de meer gevorderden niet te wachten op beginnelingen die staan te keutelen op de baan”, licht hostess Tonny toe. De rechterpiste beschikt over twee aparte sleepliften.

Flitsend
Halverwege de heuvel stapt de groep van de rolband af. In parallelstand scheert een paar ski's vervolgens over de hagelwitte sneeuw naar beneden. „Nächste”, brult Yvonne naar boven. Vooroverhellen, knieën krommen en in flitsende vaart naar beneden. Links en rechts schieten feloranje pionnen voorbij. Fantastisch! Een sensatie voor de echte sportievelingen.

Montana staat open voor alle categorieën skiërs, van beginners en lichtgevorderden tot gevorderden en de vrije skiërs. Ook mensen met jarenlang ervaring kunnen in Westerhoven goed uit de voeten, vertelt Tonny. „Ik ski zelf al jaren. Als ik hier in de sneeuw sta, merk ik geen verschil met de bergen in Oostenrijk of Zwitserland. Natuurlijk heb je niet het weidse gevoel, de ruimte van de bergen, maar voor de rest is het weinig anders. Ik zie hier regelmatig mensen springen van onze schans. Of een dubbele salto maken. Dat kan hier allemaal.

Als je een weekje naar Oostenrijk gaat, ben je drie dagen kwijt om te lessen en heb je nog twee dagen om zelf wat te stuntelen. Montana is goedkoper en dichterbij”.

Snowcenter Montana, Kempervennendreef 4, 5563 VB Westerhoven. Tel. 040 - 2071888. 's Maandags gesloten.