Een zichtbaar teken in Thonon

Wat zou de Eglise Reformée in Thonon-les-Bains zonder dominee Didier Daval zijn? Tijdens de eredienst is de voorganger tevens voorzanger en koster. Sinds Kreijkes Vakantiereizen huisjes in de buurt van zijn kerk verhuurt, heeft ds. Daval regelmatig Hollanders onder zijn gehoor. „Dat is voor mij het zichtbare teken van de gemeenschap die christenen samenbindt”.

Ds. Didier Daval dient de gemeente Thonon „na een eerste pastorale bediening van zes jaar in het centrum van Frankrijk: in Puy en Velay. Twee jaar daarvoor hadden we gebeden en gevast met de kerkenraad om wat meer licht te krijgen over de richting van ons gemeentelijk leven. Drie leden van de kerkenraad gaven een verrassend antwoord. Zij hadden elk of een visioen, of een droom, of een krachtige innerlijke overtuiging gekregen die hun zei: de dominee zal binnen twee jaar vertrekken.

Derhalve heb ik contact opgenomen met de voorzitter van onze regionale synode om de gemeenten te leren kennen waar mijn herderschap wenselijk was.

De vier gemeenten behorend tot die van Chablais schenen zowel mij als mijn echtgenote het moeilijkst toegankelijk toe. We hebben ons daarom laten leiden door het gebed en ontvingen samen de overtuiging dat mijn ambt voortgang zou vinden in de kerken van Chablais”.

Ds. Daval hoeft niet lang te aarzelen als hem gevraagd wordt naar zijn belangrijkste taak. „Bidden! Mijn vrouw en ik zijn ervan overtuigd dat we ons beschikbaar moeten stellen voor het gebed. Het lijkt me toe dat de belangrijkste opdracht voor de kerk, voor onze wereld en de tijd waarin we leven, ligt in ons open te stellen voor het “réveil”. Die opwekking ligt niet in onze handen, het behoort God alleen toe ons daarmee te begenadigen of die ons te onthouden, zeker, maar ik geloof dat ook wij iets moeten doen: we kunnen onze invloed aanwenden opdat het ons wordt gegeven.”

Waakzaam
„Onze handelingen en onze werken zijn immers de vertalingen van deze overtuiging: God heeft een plan met Zijn kerk. Ik wil me dienstbaar maken aan dat plan door me op het essentiële te richten. Dat is het moeilijkste werk dat je je maar kunt voorstellen, zelfs voor een dominee! Want aan handelingen en plannen van allerlei aard ontbreekt het niet. Het dagelijkse leven slorpt je helemaal op. Het is een ware strijd om in het gebed waakzaam te blijven”.

Voor Didier Daval is de aanwezigheid van Nederlandse gezinnen in de kerkdienst op zondagmorgen het zichtbare teken van de gemeenschap die christenen samenbindt. „Deze gemeenschap stijgt boven barrières van gewoonten, talen en traditie uit. Bovendien worden wij in onze zeer ontkerstende Franse omgeving buitengewoon geraakt door het getuigenis van christenen die tijdens hun vakantie de kerkdienst voorrang geven”.

De afgelopen zomer werd het kerkgebouw van de gemeente in Thonon ook gebruikt voor Nederlandstalige diensten, waarin ds. B. de Romph en ds. J. van het Goor voorgingen. „Het verheugt me te constateren dat onze kerk dient als plaats van ontvangst voor Nederlandse gezinnen. Het is immers belangrijk dat we een ruimte kunnen aanbieden waar men samenkomt en die het mogelijk maakt een kerkdienst te houden voor jongeren die de Franse taal niet begrijpen. We hebben medewerking verleend aan avonddiensten in het Nederlands”.

Getuigenis in de wijk
Ds. Daval is onder de indruk van de sterke toeloop en van de aanwezigheid van mensen van alle leeftijden, jong en oud samen. „Dat is in onze wijk een getuigenis. De buren merken op dat christenen 's morgens en 's avonds samenkomen voor de dienst. De niet-praktiserende protestanten kunnen eruit afleiden dat onze kerk leeft en krijgen hopelijk de behoefte zich op hun beurt bij de gemeente te voegen”.

Ondersteuning
De predikant van Thonon is dankbaar voor de materiële hulp die „ons in staat stelde deze zomervieringen te realiseren. Eigenlijk hebben de Nederlanders die hier samenkwamen ervoor gekozen onze lokale gemeenschap de diensten terug te schenken. Dat is ons tot grote ondersteuning. Tegelijkertijd is het een concreet gebaar van solidariteit en van broederschap. Vanaf deze plaats wil ik al degenen danken die ervoor zorgen dat we hier in zomerse tijden deze kerkdiensten kunnen houden. En ik wens dat deze plaats jaar in jaar uit gevonden zal worden door predikanten, om hiermee het voorgaan in deze diensten veilig te stellen”.