Toerisme | 20 mei 2000 |
Zie ook: Leven met de doodDe eerste verjaardag van IdoDoor G. de Looze
Is deze fietsroute enkel een interessante onderneming vanwege de cultuurhistorische en landschappelijke waarde van de laatste rustplaats? Nee, wie enkel oog heeft voor bijzondere grafzerken en natuurschoon, gaat aan de ernst van het leven voorbij, slaat op de vlucht voor de realiteit. Het memento mori gedenk te sterven en tegelijkertijd oog hebben voor de schoonheid van de schepping en het cultureel erfgoed kunnen echter ook hand in hand gaan. Treurbeuk Een treurbeuk en een Mariabeeld markeren de ingang van de rooms-katholieke begraafplaats, het eerste kerkhof op de route. Zoals op iedere begraafplaats wisselen ook hier pracht, praal en eenvoud elkaar af. Kruizen bepalen het beeld op deze dodenakker. De aanblik van het graf waarin drie kinderen rusten, twee jaar, negen dagen en één dag oud, ontroert. De rit door Apeldoorn is het minst aansprekende deel van de tocht. Gelukkig belanden we na enkele kilometers in de groene ruimte. Water, weilanden en 'wouden' vormen het decor. Onderweg is veel te beleven. Geurende azalea's, boterbloemen, fluitenkruid, beboste heuvels en beekdalen verschijnen op het netvlies. Op het Apeldoorns Kanaal trekt een waterhoen zijn sporen in het donkere water. De kraaloogjes van een overstekend muisje vertederen. Een zandpad in het buurschap Oosterhuizen slingert zich langs het huisje van de in 1967 overleden schrijfster Wilma. Uren later staan we bij haar laatste rustplaats in Beekbergen. In het routeboekje zijn bijzonderheden van de diverse begraafplaatsen opgenomen. Onder andere de graftrommels en het graf van de laatste zwervende schaapsherder van Nederland op het Hervormd Kerkhof Loenen. De zerk op het graf van een in 1796 geboren inwoner spreekt van vervlogen eeuwen. Eenvoud Aangrijpend zijn de boeken met 125.000 namen van oorlogsslachtoffers wier graf niet bekend of aanwijsbaar is. Elke dag wordt een bladzij van een gedenkboek omgeslagen. Vandaag lezen we de namen van 34 mensen die Peper heetten. Op twee na afkomstig uit Amsterdam. Omgekomen in Auschwitz en Sobibor. Garry werd acht. Ido stierf op zijn eerste verjaardag. Veel herinnert tijdens de fietstocht aan de Tweede Wereldoorlog: het monument De Woeste Hoeve, de graven van geallieerde vliegeniers op Heidehof, het monument in het Kruisjesdal. Opmerkelijk is de natuurbegraafplaats Assel, waar overwegend zwerfkeien en natuurstenen kruizen de plaats van de graven markeren. Overpeinzing De begraafplaats aan de Soerenseweg in Apeldoorn vormt het eindpunt van de fietsroute. Daar lijken onleesbaar geworden teksten op bemoste, gebroken en scheefgezakte zerken de vergankelijkheid te onderstrepen. De fietstocht Uut de sloffen is voor 3,50 gulden verkrijgbaar bij het Historisch Museum Apeldoorn en de plaatselijke VVV-kantoren.
|
![]() |