Kinderen dé
weg wijzen
Door Annemarie den Hartog
Aan elk jaar komt een eind. Zo ook aan het jaar 1999. Het jaar 2000 staat voor de deur. En dan rijzen de vragen in ieders hart: Wat zal dit nieuwe jaar ons brengen? Zal het voorspoed zijn of juist tegenspoed?
Zelf hoop ik aanstaand jaar het onderwijs in te gaan. Een mooie, maar verantwoordelijke taak. Kinderen onderwijzen vanuit de Bijbel en voorbereiden op hun toekomst in de maatschappij. Maar hoe? Onze maatschappij is zo ver weg van de Bijbel! Gelukkig blijft er toekomstverwachting. Ook voor onze kinderen. In biddend opzien mogen wij ze dé weg wijzen om te bewandelen in dit leven.
Gezien onze maatschappij en onze regering zal het mijns inziens een jaar zijn waarin we nog meer afdwalen van Gods Woord en Zijn dienst. Ik heb soms het gevoel dat alles wat wij nog proberen in te brengen als christenen, gewoon afgekapt wordt. Ja, dat men er niet meer naar wil luisteren. Gelukkig blijft de weg van het gebed altijd open. Waar wij geen uitkomst meer zien, kan God deze wel geven. Maar wel op Zijn tijd en op Zijn wijze.
Mijn wens is dat Nederland terugkeert op zijn schreden. Dat het mag gaan inzien dat het op de verkeerde weg zit. Een maatschappij zonder God is geen maatschappij. Aan Gods zegen is immers alles gelegen.
Het belangrijkste is dat wij Christus als onze persoonlijke Borg en Zaligmaker mogen leren kennen in dit nieuwe jaar. Wanneer je geborgen bent in Hem, dan alleen is er échte toekomstverwachting. Niet alleen voor dit leven, maar ook voor het toekomende leven. Dat wens ik eenieder toe.
Annemarie den Hartog is pabo-4-studente.
